ضامن آهو
سلام اى ضامن آهو رضا
سلام اى مظهر ياهو رضا
سلام اى كريم عترت رضا
بانى سفره محبت رضا
سلام اى نور ولايت رضا
غربت پر شور ولايت رضا
سلام اى روح عبادت رضا
ياسمن سرخ شهادت رضا
سلام اى جلوه قرآن رضا
عابر كوچه ‏هاى ايمان رضا
سلام اى تجلى هو رضا
سلام اى دلبر مه‏ رو رضا
سلام اى صفاى هستى رضا
ساقى ميخانه هستى رضا
سلام اى توسل حق رضا
صوت خوش تكلم حق رضا
سلام اى امام عاشق رضا
دسته گل آل محمد رضا
سلام اى نسيم رحمت رضا
شكوفه ناز شقايق رضا
سلام اى شمس حقيقت رضا
سبزترين نور امامت رضا
سلام اى ماه مدينه رضا
كليم سيناى طريقت رضا
سلام اى وارث مادر رضا
حديث زخمهاى سينه رضا
سلام اى ليله بدرم رضا
شب تولد تو قدرم رضا
منم منم عاشق بى‏قرارت
چهارده سلام من نثارت
***
سلام من
شب است و فيض حضور است در كنار امام
به آسمان همه نور است از امام اَنام
سلام من به حريمى كه جبرئيل امين
ز پرده ‏دارى آن يابد اعتبار و مقام
سلام من به حريمى كه ذات اقدس حق
دهد به زائر آن خانه اجر و فيض مدام
سلام من به حريمى كه در طوافش هست
براى خيل ملايك صفا و سعى تمام
سلام من به حريمى كه جنّ و انس و ملك
دهند صاحب آنرا ز روى صدق سلام
سلام من به امامى كه عالم و آدم
به حرمت قدمش از ادب كنند قيام
سلام من به امامى كه هست شمس شموس
گرفته مهر و مه از نور روى پاكش وام
سلام من به امامى كه خوان نعمت او
بود شمول طفيلش همه خواص و عوام
سلام من به امامى كه شد ولى خدا
سپرده در كف او ربّ ذوالكرام، زمام
سلام من به امامى كه با عدالت خود
رضاى حق طلبد در طريقت اسلام
سلام من به امامى كه از كرامت او
بود پناه غريبان و مردم ناكام
سلام من به امامى كه ضامن آهوست
گرفته قلب رئوفش ز ذات حق الهام
سلام من به شه طوس امام مظلومان
كه شد شهادتش او را به عمر حسن ختام
سلام من به رضا، ثامن الحجج از دل
كه يافت عالم هستى از او دوام و قوام
به آنكه عالم آل محمّدى باشد
بگو دو صد صلوات و دو صد درود و سلام
سزد كه بشنوم از مقتداى خود سخنى
كه واجب آمده در شرع دين جواب سلام
بسى خجسته بود آن زمان كه غرق شعف
ز آب كوثر عشقش دهد مرا يك جام
سعادت دو جهان شد برات تربت او
به خاكبوس درش  « مصلح»  است كم ز غلام

عالم آل محمد
مه ذيقعده شب يازدهم
سرزد از شرق مه چهاردهم
خانه‏ ى موسى جعفر از نور
برده امشب سبق از وادى طور
نور اين خانه كجا طور كجا
شمع كاشانه كجا حور كجا
مرحبا نجمه، كه ماه آورده
ماه خورشيد پناه آورده
زاده‏ ى حضرت صادق موسى
باب حاجات خلايق موسى
همچو گل كودك نوزادش را
خوبتر از همه اولادش را
در بغل گيرد و لبخند زند
بوسه بر عارض فرزند زند
اين پدر فخر كند بر پسرش
آفرين بر پدر و بر پسرش
هر دو از نور عبوديت غرق
كه ميانشان نتوان دادن فرق
نشنوى گر زيمن بوى خدا
از مدينه بشنو نور خدا
شد ز نورش همه دلها روشن
شد ز بويش همه عالم گلشن
اى خوش آن پاك دلى كز نزديك
گفت بر حضرت مهدى تبريك
مَظهر و مُظهرِ سرمد آمد
عالم آل محمد آمد
***
لبخند آفتاب
آسمان را عرشيان امشب چراغان مى‏كنند
كهكشان در كهكشان آئينه بندان مى‏كنند
قدسيان امشب به عين مقدم شمس الشموس
اختران را بهر كسب نور مهمان مى‏كنند
تشنگان معرفت امشب به زير آسمان
ابرهاى رحمت حق باز باران مى‏كنند
انجمن آراست نام ثامن ‏الاطهار و باز
نام او را عاشقان شمع شبستان مى‏كنند
تازه مى‏گردد دل من چون گل شبنم زده
آيه ‏ى نام ورا هر جا كه عنوان مى‏كنند
هر كه اشك شوق ريزد از برايش روز حشر
دامن او را پر از ياقوت و مرجان مى‏كنند
روضه او هست تا آئينه‏ ى باغ بهشت
زائران او مكان در باغ رضوان مى‏كنند
در حريم او كه باشد بهر ما دارالشفا
دردمندان دردهاى خويش درمان مى‏كنند
اى « وفائى»  هر كه گردد زائرش با معرفت
مشكل او را به روز حشر آسان مى‏كنند
***
مونس قلبها
ز بيت موسى جعفر مَه برج ولا سرزد
كه خورشيد جمالش طعنه بر خورشيد خاور زد
عزيز مصطفى آمد انيس قلب ما آمد
به گرد شمع رخسارش دلم پروانه ‏سان پر زد
صداى شاد باش عرشيان بر فرشيان آمد
چو بوسه بر رخ فرزند خود موسى‏بن ‏جعفر زد
به بزم ما صفا آمد، به درد ما دوا آمد
رضا آمد، رضا آمد، سعادت حلقه بر در زد
به احمد تهنيت گويد امين جبرئيل اكنون
چو پا اندر جهان آن پاره ‏ى قلب پيمبر زد
جهان از مقدمش رشگ جنان گرديد سرتاسر
ز نور چهره‏اش ارض و سما از زيب و زيور زد
دل من بسته بر مويش، بهشت من بود كويش
غبار درگه او را امين حق به شهپر زد
به يمنش عيدى ما را فرج بنما عطا يا رب
فراق مهديش بر جان و قلب شيعه آذر زد
مكن يا رب جدا از دامنش دست « هنرور»  را
به هر صبح و مسا يابن‏الحسن با ديده ‏تر زد
شاعر : هنرور

شب ميلاد رضا
همه جا غرق صفا شد، شب ميلاد رضا
پر طراوت همه جا شد، شب ميلادرضا
همه جا آينه ‏بندان، همه جا آينه ‏وار
محشر آينه‏ ها شد، شب ميلاد رضا
آسمانها به زمين خيره كه اين توده خاك
مركز نور خدا شد، شب ميلاد رضا
شب ميلاد كرامت، شب ميلاد كرم
شب ميلاد وفا شد، شب ميلاد رضا
يا رئوف است همى نغمه قدسى نفسان
شب تسبيح و دعا شد، شب ميلاد رضا
بارش رحمت و رأفت، همه جاريست مگر
شب ميلاد رضا شد، شب ميلاد رضا
خانه نجمه بود قبله دلها و بر آن
كعبه هم قبله نما شد، شب ميلاد رضا
بعد موسى كه بود رهبر معصوم بشر
حل شد اين مسئله تا شد، شب ميلاد رضا
همه فيض و همه لطف و همه شور و همه نور
شب قدر آمده ياشد، شب ميلاد رضا
عالم آل محمد به جهان جلوه نمود
عَلَم علم به پا شد، شب ميلاد رضا
دومين بضعة منّى كه پيمبر فرمود
بود نشناخته تا شد، شب ميلاد رضا
هشتمين حجت حق پرده ز رخسار گرفت
حاجت شيعه روا شد، شب ميلاد رضا
نور زهرا (س) و محمد ز فروغ ازلى
روشنى بخش فضا شد، شب ميلاد رضا
بهتر از هر چه كه خورشيد بر او مى‏تابد
باز بر خلق عطا شد، شب ميلاد رضا
به تماشاى بهشت حرم او ز بهشت
هر در و پنجره وا شد، شب ميلاد رضا
ما محبّان رضاييم و چو ما اهل ولاست
هر كه پيوسته به ما شد، شب ميلاد رضا
ذكر زوّار جگر سوخته گرد حرمش
يا معين الضّعفا شد، شب ميلاد رضا
قلم صنع خداوند مگر بنگارد
دردهايى كه دوا شد، شب ميلاد رضا
رسدش نامه آزادى محشر، هر كس
كه در اين خانه گدا شد، شب ميلاد رضا
بهره از ذوق «شفق» برد «مؤيد» كه سرود
شب ميلاد رضا شد ، شب ميلاد رضا
***
كبك رحمت
مژده‏ اى دل كه دلربا آمد
دلربائى گره گشا آمد
محنت ودرد و غم فرارى شد
شادى و رحمت و صفا آمد
بعد شوال ماه ذيقعده
شامل رحمت خدا آمد
از منادى ندا رسد در گوش
مژده‏ اى مؤمنين رضا آمد
نجمه را داده ذات حق پسرى
كه از او جان به جسم ما آمد
هشتمين جانشين ختم رسل
حجت ذات كبريا آمد
هفتمين نور ديده‏ گان على
ششمين يار مجتبى آمد
پنجمين حافظ خون حسين
كاتب شرح كربلا آمد
چارمين رهبر عبوديت
رهبرى پاك و پارسا آمد
سومين پاسدار بحر علوم
بهر تفسير هل أتى آمد
دومين اوستاد فقه و اصول
معنى نون انّما آمد
اولين پور موسى جعفر
بهر تثبيت ارتضا آمد
آدم از بهر گفتن تبريك
در بر ختم انبيا آمد
ده بشارت به نوح دريا دل
كه به فلك تو ناخدا آمد
مژدگانى بده به ابراهيم
كه تو را ضامن بقا آمد
بهر دربانى درش موسى
دست بر سينه با عصا آمد
زنده عالم شد از دم گرمش
كه مسيحا به التجا آمد
عالم آل احمد است رضا
يادگار محمد است رضا
***
قلزم رحمت
عرصه گيتى ز نو،خرّم و زيبا شده
ماه خراسان پديد، ز شهر بطحا شده
خسرو اقليم طوس، شاه انيس النفوس
كرده به دلها جلوس، دافع غمها شده
سيّد و سالار ما، مونس و غمخوار ما
دلبر و دلدارما، جاذب دلها شده
قبله ما روى او، چشم همه سوى او
خاك سر كوى او، كُحل بصرها شده
خلق ثناگوى او، زنده دل از بوى او
منوّر از روى او، عالم بالا شده
ماه ولايت رضا، مهر امامت رضا
شمس هدايت رضا، شافع عقبى شده
بحر كرامت رضا، گنج سخاوت رضا
قُلزم رحمت رضا، ز لطف يكتا شده
پادشه انس و جان، دادرس بى‏كسان
به خلق كون و مكان، ملجأ و مأوى‏شده
نظم « هنرور»  قبول، كن توبه حقّ رسول
مادح آل رسول، با دل شيدا شده
شاعر : هنرور

***
ولادت
به ولادت تو جانا شده آسمان مزّين
به نظارت است گيتى كه رسد ز راه ضامن
تو اميد خلق هستى به جهان عشق جانا
كه جهان ز كفر سازى به ولاى خويش ايمن
به تن آى جان هستى كه تشيع است واله
بنموده است دل را چو براى دوست مأمن
همه ز اشتياق رويت به قرائت‏ اند قرآن
كه ز حق پيام گيرند و به عشق حق دميدن
چو به عرش پا نهادى كه كنى جهان منوّر
بنگر به خلق جانا سوى جشن كوى و برزن
چو شكوفه بهاران به ترنم آر گيتى
كه ز عرش گسترانده به ولايت تو دامن
تو بتاب نور رحمت به قلوب عاشقانت
كه به عشق سويت آيد به شفاعتش برهمن
چو ز عرش مژده آيد كه به گلستان درآيى
بدهند عاشقان جان چو كه جان فدا كنم من
ز تو دست بر ندارد چو حكيم زنده باشد
كه تو خود ز نور باران به ولايتى مدون
شاعر : سيد مهدي ايزدي دهكردي (حكيم)

***
دست گره‏گشا
من كيستم گداى تو يا ثامن ‏الحجج
شرمنده عطاى تو يا ثامن الحجج
باللَّه نمى‏روم بر بيگانگان به عجز
تا هستم آشناى تو يا ثامن‏ الحجج
از كار ما گره نگشايد كسى مگر
دست گره گشاى تو يا ثامن الحجج
تا آخرين نفس نكشم دست التجا
از دامن ولاى تو يا ثامن الحجج
خواهم ز بخت همت و از حق سعادتى
تا سر نهم به پاى تو يا ثامن الحجج
باشد صفاى صبح نيشابور يادگار
ز انفاس جان فزاى تو يا ثامن‏ الحجج
دارلشفاست كوى تو و خود تويى طبيب
درد من و دواى تو يا ثامن ‏الحجج
هستى چو پاره تن پيغمبر خدا
جان جهان فداى تو يا ثامن‏ الحجج
بنما عنايتى به مؤيد كه نسپرد
راهى به جز رضاى تو يا ثامن ‏الحجج
***

شاعر : عباس براتي پور

«جشن شادى »
موسم جشن و طرب شده، شيعه اندر تاب و تب شده
گشته ميلاد امام رضا، جشن شادى بين به پا شده
(ضامن آهو امام رضا (2) اى گل خوشبو امام رضا (2))
(امام رضا - امام رضا - امام رضا) (2)
جان من بادا فداى تو، هستى ام ريزم به پاى تو
كفتر كوى توام ببين، خارراه از پاى من بچين
(ضامن آهو امام رضا (2) اى گل خوشبو امام رضا (2))
(امام رضا - امام رضا - امام رضا) (2)
 نيكبختيان، سبك سال 78
 

«پور زهرا»
گل عاشقان گشته شكوفا، گل موسى بن جعفر پور زهرا
آمد به دنيا محبوب دلها
عالم آل مصطفى، ماه دل آرا
على موسى الرضا يا على
رضا رضا جان - رضا رضا جان - رضا رضا جان مولا رضا رضا جان
هله ميخارگان ميخانه واشد
مولد هشتمين ساقى رضا شد
شد بار ديگر عالم منور
از جلوه روى رضا فرزند كوثر
على موسى الرضا يا على مولا
رضا رضا جان - رضا رضا جان - رضا رضا جان مولا رضا رضا جان
 نيكبختيان، سال 78
 

«خلوت دل»
توى خلوت دلم فقط خودت خونه دارى
كنج اين خونه بيا، ببين يه ديوونه دارى
هر كى‏ام يا هر چى‏ام، پيش تو سر به زير ميام
تويى تو امير دل، من شبيه اسير ميام
يا على موسى الرضا (4)
تو تموم زندگيم فقط نمك گير توام
بزار راحتت كنم يه عمريه گير توام
چى ميشه به اين گدا تو حرمَت خونه بدى
يه گوشه به كفتر غريبه ‏اى لونه بدى
يا على موسى الرضا(4)
 محمود كريمى
 

«گنبد طلا»
بچه بودم يه عكسي رو، ديدم كه خيلى دلرباست
مريد فراوون داره و شفا خونه عاشقاست
پرسيدم از بابام كيه، چشمام گرفته عكسشو
بونه گرفتم كه بابا اونى كه من مى‏خواستمش همين آقاس همين آقاست
پرسيدم از بابام كيه، اين گنبد كيه طلاست
گفتش عزيزم پسرم اين گنبد امام رضاست
سلطان على موسى الرضا(4)
طلاى گنبدش مس، دل منو طلا مى‏كرد
كبوتر دل منو، تو حرمش هوا مى ‏كرد
بين خودم تا حرمش با جون و دل پر مى‏ زنم
همش به عكس خوشكلش با جون و دل زُل مى‏ زدم
يه ريزه گشته بود دلم، براى ديدن آقا
همش مى‏ گفتم زير لب دوست دارم امام رضا
سلطان على موسى الرضا(4)
 جواد ذاكر
 

«سائل ميخونه»
سلطان يا اباالحسن - سلطان يا اباالحسن
رضا غريب الغربا، سائل ميخونه منم
صاحب ميخونه تويى، خراب و ديوونه منم
گنبد زرد خوشكلت، كعبه ‏ى آمال همه
از ضريح تو مى ‏رسه، شميم بوى فاطمه
كفشدارياتم برامن، بهشت و جنت خداست
فدات بشم امام رضا حريم تو چه با صفاست
لبالب از رقيه و حسين و زينبى رضا
اسم تو اسم اعظم مظهر يا ربى رضا
كمون ابروى سيات، كمون تيغ حيدره
دعا براى بنده‏ هات تجسمى ز مادره
من مى‏ دونم حريم تو بوى مدينه رو داره
سقا خونت علقمه رو به ياد آدم مى ‏ياره
سلطان يا اباالحسن، سلطان يا ابالحسن (2)
 هلالى
 

«مشهد با صفا»
از عشق ميلاد رضا نعره زنم هوهو كنم
از دل مدد، خواهم از او يا ضامن آهو كنم
تا عشق تو به دل نشست مجنونم و ديوونه ‏ام
مستم نماز باده‏ ات، تشنه سقا خونه‏ ام
مولا على موسى الرضا (4)
با كرم تو مهربون هر دم رضايى مى‏ شوم
به من اگر احسان كنى كرببلايى مى ‏شوم
آقا على موسى الرضا قربون ايوون طلات
بذار بمونم تا ابد معتكف صحن و سرات
اى ضامن آهو رضا عشق تو در سرشتمه
كفشداريياى حرمت جنتمه، بهشتمه
مولا على موسى الرضا (4)
مشهد با صفاى تو قبلگه و دين منه
صحن وسراى خوشكلت نشون و آئين منه
گر چه كه آهويت نيم ولى پناه من تويى
من عبد درگاه توام صاحب و شاه من تويى
مولا على موسى الرضا (4)
 مهدى اكبرى
 

«ماه آسمونى»
هر چى بگم از تو كمه، دوست دارم يه عالمه
ستاره مى ‏ريزه از آسمون به پاى على بن فاطمه
(يا على بن موسى الرضا امام رضا- امام رضا) (2)
تويى سرنوشت من، غم تو سرشت من
همه‏ ى كفشداريات بهشت من
هر چى بگم از تو....
خدا كنه فدات بشم، به پات بريزه خون من
ترانه ‏ى قلبم تويى، تويى امام مهربون من
ياور درونى ام، ماه آسمونى‏ ام
شده نذر عشق تو، جوونى‏ ام
هر چى بگم از تو....
(يا على بن موسى الرضا امام رضا- امام رضا) (2)
 محمود كريمى
 

«گل حيدر»
مولا مولا يا امام رضا - مولا مولا يا امام رضا( (2)
جلوه‏ى نور نه فلك امشب از زمينه
ستاره چشمك مى ‏زنه تا تو را ببينه
يابن الزهرا يا امام رضا (4)
عشق تو سرنوشت من (مولا رضا جان)
مشهد تو بهشت من (مولا رضا جان)
(مولا مولا يا امام رضا - مولا مولا يا امام رضا) (2)
دل و دين و عقل و هوشم همه را به باد دادم
ز كدام باده ساقى به من خراب دادى
مهر تو با روح و تن و جونم سرشته
با خط زيبا به روى قلبم نوشته
(مولا مولا يا امام رضا - مولا مولا يا امام رضا) (2)
امام رضا الهى من فدات شم
خدا كنه فداى يك نگات شم
خودت كه جاى خود دارى الهى
فداى تك تك كبوترات شم
كفدشارياتم واسه من بهشته
فداى خاك پاى زائرت شم
از آسمون فاطمى ماه من در اومد
آى عاشقا گل بريزيد گل حيدر اومد
(مولا مولا يا امام رضا - مولا مولا يا امام رضا) (2)
خاطر تو بسكه مى‏ خوام روز وشب مى‏ خونم
امام مهربون من دردت به جونم
جلوه ‏ى نور نه فلك از زمينه
ستاره چشمك مى ‏زنه تا تو رو ببينه
(مولا مولا يا امام رضا - مولا مولا يا امام رضا) (2)
محمود كريمى
 

«كبوتر دل» 
هر كارى كنم من كبوتر دل
وقتى ميشينه، مى ‏پره مشكل
ولى با هواى گنبد زردت
مى ‏پره مرغ دل با عشق كامل
همه‏ ى عشق من، تويى رضا جان (4)
رضا جان، الهى كه من فدات شم
الهى فداى كبوترات شم
نذر عشقت كنم دارو ندارم
تو حريمت بيام، محو نگات شم
همه‏ ى عشق من، تويى رضا جان (4)
دل من كرده دوباره ‏هواتو
هواى ديدن كبوتراتو
اگه دادن جون بهاى ‏وصله
براى ديدنت، جونم براتو
همه‏ ى عشق من، تويى رضا جان (4)
سبك: (ستاره آسمون....)
 

«سروش شادى»
مژده كه امشب ياران، جهان منور گشته
مورد لطف يزدان، موسى جعفر گشته
شد تولد رضا آفرين مرحبا بر اين ولادت
گشته عنايت از حق، چنين گل خوشبويى
ز نور حق او مشتق، آمده از خوشرويى
هفتمين مقتدا آفرين مرحبا بر اين ولادت
دو چشم نجمه روشن، شد ز فروغ رويش
ارض و سما شد گلشن، ز طلعت دلجويش
مى‏ سرايد صبا آفرين مرحبا بر اين ولادت
نوگلى از گلزار، ختم پيمبر آمد
مظهرى از انوار، ايزد داور آمد
سبط خير الورى آفرين مرحبا بر اين ولادت
حجت هشتم آمد، شاه خراسان آمد
نوگل تكتم آمد، مونس جانان آمد
زاده ‏ى مرتضى آفرين مرحبا بر اين ولادت
به هر چمن بين بلبل، بر سر هر شاخ گل
يا به سر هر سنبل، فكنده شور و غلغل
نغمه زند با نوا آفرين مرحبا بر اين ولادت
به ‏خسته ‏گان برگوئيد، كه باب حاجت آمد
طبيب خود را جوئيد، سرور امت آمد
هست شمس الضحى آفرين مرحبا بر اين ولادت

«پيك سعادت»
پيك سعادت، داد اين بشارت
تابيده هشتم، مهر ولايت
آمد اين هديه از حق تبارك
مولد ثامن الحجج مبارك
عالم از مقدمش گرديده گلشن
حجة بن الحسن چشم تو روشن
مظهر الطاف داور آمد
هشتم وصى پيغمبر آمد
شد شكوفا گل گلزار احمد
زيبا گل سر سبد محمد
عالم از مقدمش گرديده گلشن
حجة بن الحسن چشم تو روشن
دارد مدينه، سيماى شادى
اين مژده بر لب، دارد منادى
ميلاد ميوه‏ ى، قلب بتول است
رشك جنت مدينة الرسول است
عالم از مقدمش گرديده گلشن
حجة بن الحسن چشم تو روشن
ميلاد شاه ملك وجود است
از هستيش هر بود و نبود است
آمد آن مظهر الطاف داور
فرزند دلبند موسى بن جعفر
عالم از مقدمش گرديده گلشن
حجة بن الحسن چشم تو روشن
اى كعبه دل صحن وسرايت
امام هشتم جانها فدايت
ملجأ و مأمن اهل ولائى
مغيث الشيعة فى يوم الجزايى
عالم از مقدمش گرديده گلشن
حجة بن الحسن چشم تو روشن


«حج مستان»
اى حريم با صفايت چون بهشتم عشق تو اى، جان جانان در سرشتم
مولا، اى همه هستم رضا مولا، دل به تو بستم رضا مولا، دين و ايمانم تو هستى
مولا، اى عزيز مرتضى، اى گل نجمه رضا مولا، بهتر از جانم تو هستى
(مولا، اى رضا جانم رضا (2) مولا اى گل زهرا رضا جان) (2)
اى طواف گنبد تو حج مستان اى جمال دلربايت كعبه جان
دارم مهر تو در كنج دل، يارم گشته ‏ام از تو خجل، كارم آرزوى وصل رويت
(مولا، اى رضا جانم رضا (2) مولا اى گل زهرا رضا جان) (2)
از مدينه تا خراسان گل بكاريد جا به جا بر خاك پايش سرگذاريد
آمد، دلربا و دلبرم آمد مقتدا و سرورم، آمد بهترين ذكر لب من
آمد عالم آل عبا، مهربان دلدار ما، آمد، عشق و دين و مذهب من
(مولا، اى رضا جانم رضا (2) مولا اى گل زهرا رضا جان) (2)
سبك: (اى صداى تپش دل...)
 

«شميم رضوان»
رضا رضا جانم، رضا رضا جانم
رضا رضا جانم مولا، رضا رضا جان
اى رهبر حق گو
اى سرور دلجو
اى ضامن آهو
مولا اى ضامن آهو
اى عزيز مصطفى مولا مولا
اى سليل مرتضى مولا مولا
رضا رضا جانم، رضا رضا جانم
رضا رضا جانم مولا، رضا رضا جانم
ز يمن ميلادت، دلم چه مسرور است
جدا ز محنتها، ز رنج و غم دور است
يا على موسى الرضا مولا مولا
چهره‏ ى تو دلگشا مولا مولا
رضا رضا مولا (3) جانم رضا رضا مولا دواى هر دردى، مسيح طاهايى
به جسم بى روحم، تو خود مسيحايى
تهنيت ميلادت تو جانا مولا
بر على و مهدى و زهرا مولا
كبوتر قلبم، پرد به ايوانت
مرا تو مهمان كن به سفره و خوانت
خسته و بشكسته پر، آيم سويت
عاشقم بر چهره و نور رويت
شميم رضوانى، فروغ ايمانى
تو افتخار ما به خاك ايرانى
رشك فردوس برين مشك مويت
بوى جنت مى ‏دهد خاك كويت
رضاى جانان از، رضا طلب دارم
به شوق روى تو سرود و اشعارم
(حامدم) مدح تو را گويم مولا
با ولايت راه حق جويم مولا
 

«شه طوس»
شه طوس اى ضامن آهو، گل زهرا اى مه رو، تو را هستم دعا گو
بر دى دل و دين مرا با يك نگاهى
خداى قلب من تويى خواهى نخواهى
درد من و دواى من
غريب آشناى من
(السلطان (يا امام رضا)) (4) (3)
نذر چشمات بود و نبودم، مهر تو در وجودم، بهانه سجودم
گرسنه چشمم و از تو سيرى ندارم
تو دلربايى من كه تقصيرى ندارم
مى‏ خوام همش نگات كنم
جوونيم فدات كنم
(السلطان (يا امام رضا) )(4) (3)
به بَدام منّت مى ‏ذارى، به همه نظر دارى، كريم و سفره دارى
از مى‏ سقا خونه‏ ى تو مست مستم (2)
دلمو به پنجره فولاد تو بستم (2)
عشق تو در سرشت من
كفشداريات بهشت من
(السلطان( يا امام رضا)) (4) (3)
 محمد طاهرى، سبك سال 79
 

«كوثر نجمه»
عيد نور آمد جشن و بهار آمد
خسته دلها را شوق و بهار آمد
خورشيد انجم آمد مولاى هشتم آمد
ماه ذالقعده ماه فضيلت‏هاست
با طراوت از ذريّه ‏ى طاهاست
صد چمن توحيد صد جلوه ‏ى طوباست
آيت صنع پروردگار آمد
خورشيد انجم آمد مولاى هشتم آمد
زاده‏ ى موسى آمد رضا آمد
شرط توحيد و اصل ولا آمد
شمس الشموس و بدرالدجا آمد
فاطمى طلعت و حيدر تبار آمد
خورشيد انجم آمد مولاى هشتم آمد
نجمه مى ‏بالد زين چشمه كوثر
مى‏ زند لبخند صديقه ‏ى اطهر
از نسل موساست فرزند پيغمبر
جلوه‏ ى حق را آئينه دار آمد
خورشيد انجم آمد مولاى هشتم آمد
ضامن هستى آهوى دارم او
سكه ملك و ملت به نام او
بهر پابوس و عرض سلام او
زائرش را مهر خدمتگزار آمد
خورشيد انجم آمد مولاى هشتم آمد

«سائل رضا»
كفترا پر بزنيد به دور گنبد طلا
دور گنبد نشينيد به نيابت از كرببلا
پر و بالهاتون و با هم وا كنيد
دل به هم بديد و هم آوا كنيد
نغمه امام رضا امام رضا
به زبون بگيريد و صفا كنيد
سيدى يا رضا يا رضا يا رضا
وقتى من مريض شدم ذكر تو شد دواى من
يه نگاه به گنبد زرد تو شد شفاى من
ياد صحن اسماعيل طلائيم
پنجره‏ ى  فولاد و گدائيم
هر كه عاشق شده معشوقى داره
عشق من اين شده كه رضائيم
سيدى يا رضا يا رضا يا رضا
دست پر عطا و بخشش براما دون مى ‏پاشه
الهى دعا كنه حاجت ما روا بشه
دسته جمع با هم كربلا بريم
يه سفر به خونه‏ ى خدا بريم
تا مدينه رسيديم چون شهدا
همه با شهادت از دنيا بريم
سيدى يا رضا يا رضا يا رضا

«باب حاجات»
روز جشن على بن موسى شده
بار ديگر خراسان مصفا شده
همدم و يار ضعفا آمد
باب حاجات فقرا آمد
اى گل زهرا رضا رضا مولا (2)
مظهر لطف و جود و سخايى رضا
قبله‏ ى هفتم زاده ‏ى مرتضايى مولا
آمده دنيا گل پيمبر
تهنيت بادا موسى بن جعفر
اى گل زهرا رضا رضا مولا (2)
كعبه ‏ى اهل دل حج اكبر توئى
شافع بر همه روز محشر توئى
اى اميد قلب همه ياران
مى ‏درخشى همچو مه تابان
اى گل زهرا رضا رضا مولا (2)
اى كه دارى به طوس مرقدى با صفا
جان زهرا عطا كن تو عيدى به ما
ز همه خوبان به تو دل بستم
كه ز جام عشق تو سرمستم
اى گل زهرا رضا رضا مولا (2)

«نور خدا»
تمام اهل سما
تمام خلق زمين (2)
به عشق روى رضا
زبان گرفته چنين
هشتمين نور خدا
نور چشم مرتضى
شمس آل فاطمه
يا على موسى الرضا
يا على موسى الرضا
يا على موسى الرضا(2)
بيا بيا ساقى
ز باده‏ ات نوشان (2)
بيا و لطفى كن
به جمع مدهوشان
من بلا گردون تو
جون من قربون تو
عشق زهرا گشته ‏ام
عاشق و مجنون تو
يا على موسى الرضا
يا على موسى الرضا
چه شود بشوم
كبوتر حرمت(2)
كه آشيانه كنم
به سايه‏ ى كرمت
گر چه از كم كمترم
حلقه گوش اين درم
پا به زنجيرم نما
يا بده بال و پرم
يا على موسى الرضا
يا على موسى الرضا
به عالمى ندهم
غبار كوى تو را (2)
دوانده‏ ام به رگم
مى سبوى تو را
عبد در بند توام
آرزومند توام
مى‏ نخواهم من كه من
مست لبخند توام
يا على موسى الرضا
يا على موسى الرضا

«ضامن آهو»
اى ايمان به تولايت هستى خاك كف پايت مى ‏ميرم به تمنايت
مولا ضامن آهو
تو مهربانى تو روح و جانى تو اسم اعظم رضا
رضا رضا جان رضا رضا جان رضا رضا جان رضا
اين دل سوى تو باز آمد مسكينى به نياز آمد در كويت به نماز آمد
مولا ضامن آهو
تو قبله ‏ى دل، تو حل مشكل، پناه عالم رضا
رضا رضا جان رضا رضا جان رضا رضا جان رضا
اى مهر تو ثواب من اى قهر تو عذاب من باشد با تو حساب من
مولا ضامن آهو
به روز محشر مرانم از در كه پر گناهم رضا
رضا رضا جان رضا رضا جان رضا رضا جان رضا
محتاج آمده ‏ام اينجا زوارم كرمى مولا حاجاتم تو روا فرما
مولا ضامن آهو
امام هشتم اميد مردم تويى مسلم رضا
رضا رضا جان رضا رضا جان رضا رضا جان رضا
مولاى نورى و تابنده تو مولايى و ما بنده جان شيعه ز تو زنده
قسم به نامت به فيض عامت ز در مرانم رضا
رضا رضا جان رضا رضا جان رضا رضا جان رضا
سبك:( امام على )
 

«جلوه كبريا»
ثامن الائمه مقدمش مبارك
نور چشم همه، مقدمش مبارك
عالم اهل بيت رسالت رسيد
هشتمين اختر برج عصمت رسيد
روح پيوند قرآن و عترت رسيد
نوگل فاطمه، مقدمش مبارك
مدينه غرق نور زتجلاى اوست
جلوه‏ ى كبريا نور سيماى اوست
روح طاعات ما در تولاى اوست
فلك را قائمه، مقدمش مبارك
فاطمه شادمان نجمه غرق سرور
بيت موسى شده رشك وادى طور
چون كه از مطلعش شد رضا در ظهور
با چنين زمزمه، مقدمش مبارك
آن كه حبش بود شرط ايمان ما
بسته بر عشق او رشته ‏ى جان ما
آبرومند اوست خاك ايران ما
سوى اين عاصمه، مقدمش مبارك

«گنبد طلا»
وقتى تو يار من باشى، من به دلم غم نمى ‏دم
يك وجب از خاك تو رو، به عالمى من نمى ‏دم
مهربونى و كريمى
با وفا و با مرامى
مشهد تو مقدسه
قبله و كرب و بلايى
يا على موسى الرضا جان (4)
اون حرم قشنگ تو، پر شور و پر همهمه است
بودن من تو حرمت، زيارت تو علقمه است
خوب مى‏ دونم
خيلى بدم
اما شما رو دوست دارم
پس نكن از خودت ردم
يا على موسى الرضا جان (4)
موقع مرگم آقا جون يه وقت منو جا نذارى
وقتى رو من خاك مى ‏ريزن، منو تو تنها نذارى
اگه يه روز سؤال كنن، بگو كه اربابت كجاست
من به فرشته‏ ها مى‏گم، ارباب من امام رضاست
پنجره فولادى تو
هر كس و مجنون‏مى ‏كنه
آب توى سقا خونت
هر كس مفتون مى‏ كنه
يا على موسى الرضا جان (4)
تموم زندگى من، هر چى كه دارم مال تو
قربونيم كن پيش پات، شد خون من حلال تو
من اونقدر رضا مى ‏گم
تا منو رضا كنى
مثل اون گنبد طلات
دل منو طلا كنى
 سبك:( پنجره فولاد رضا....)، مهدى اكبرى
 

«نور چشم طه» 
سلام اى قبله و اى كعبه ‏ى جان
كه ديدارت بود حج فقيران
تويى سلطان و شور و مستى
تويى فرمانرواى كل هستى
تو آن نورى كه خود نور آفرينى
ميان حلقه عالم نگينى
اى عزيز خوبان، اى نگار و جانان
قبلگاه هر جان، اى هميشه سلطان
دلرباى دلها، نور چشم طه
اى عزيز زهرا، برتر از مسيحا
اى تمام هستم، سوى تو دو دستم
بنده‏ ى تو هستم، كن هميشه مستم
مولا تو غريب الغربايى (2) تويار و ياور معين الضعفايى
گدايى تو فخر پادشاهان
تو مى ‏باشى اميد بى پناهان
پناهى ده مرا اى سرو نازم
بدون تو در اين عالم چه سازم
تمام دلخوشى‏ام ذكر نامت
رضا جان تا ابد هستم غلامت
همه‏ ى وجودم، نغمه ‏ى سرودم
بى تو من نبودم، اى تو تار و پودم
اى عزيز ياسين، مهر و عشق تو دين
اى نگار ديرين، با دو چشم مشكين
اى هميشه يارم، بى تو بى قرارم
باغ من بهارم، بر تو جان سپارم
مولا تو غريب الغربايى (2) تو يار و معين الضعفايى
سبك: (گهى بالا نشين....)
 

«ساغر دلها»
جان جهان تازه شد از طلعت نور رضا
مرغ طرب دارد به لب نغمه ‏ى شور ونوا
اهل ولا دارد به دل مهر تورا رضا جان (2)
ساغر دلها شده لبريز مى‏آرزو
رند خراباتم و مست تمناى او
اهل ولا دارد به دل مهر تورا رضا جان (2)
اهل يقين معرفت از نور رضا ديده‏ اند
از سر كويش گل ايمان و ولا چيده‏ اند
اهل ولا دارد به دل مهر تورا رضا جان (2)
از سر سفره ‏ى امام ثامن مهربان
روزى پاكيز برد جمله ‏ى خلق جهان
اهل ولا دارد به دل مهر تورا رضا جان (2)
دولت مامون به فنا رفت و رضا زنده است
به كورى چشم ستم نور خدا زنده است
اهل ولا دارد به دل مهر تورا رضا جان (2)
كشور شيعه از هجوم فتنه ‏ها ايمن است
به يمن معصوم به سايه‏ ى رضاايمن است
اهل ولا دارد به دل مهر تو را رضا جان (2)

«پور موسى»
رضا رضا جانم (3)
رضا رضا مولا جانم رضا رضا جانم
صفاى گلهائى، امير دلهائى
به جمله مولائى جانم به جمله مولايى
رضا رضا جانم (3)
رضا رضا مولا جانم رضا رضا جانم
اى تو نور انبياء مولا مولا
كوى تو دارالشفا مولا مولا
رسيده ميلادت شروع ارشادت
جهان شده شادت، جانم، جهان شده شادت
مهر تو ايمان ما مولا مولا
جانى و جانان ما مولا مولا
تو پور موسائى عزيز زهرايى
به سينه‏ ى مائى جانم به سينه‏ ى مايى
دل كشد پر سوى تو مولا مولا
تا رسد در كوى تو مولا مولا
تو همچو خورشيدى به سينه تابيدى
مران به ناميدى جانم مران به ناميدى

«مصحف قرآن»
(جانم رضا، عشق خدا، يابن على مرتضى) (2)
گل پسرمه روى، على و زهرا آمد
با گل نجمه بوى، تمام گل‏ها آمد
اى كه تماشاى رخت، ز اهل دل هم برده دل
مهر و محنتت مرا، سرشته با آب و گل
جانم رضا، عشق خدا، يابن على مرتضى
تو مصحف قرآن و، تجلى رحمانى
تو مذهب و ايمان‏ و، تجسم جانانى
يوسف كنعان به رهت، نشسته با شوق ديدار
به قيمت دادن جان، كند تماشايت يك بار
جانم رضا، عشق خدا، يابن على مرتضى
پنجره فولاد تو، كعبه ‏ى حاجات ما
ذكر تو و ياد تو، اوج مناجات ما
آب حيات دل من يه جرعه از سقا خونت
اينقده اسمتو ميگم تا كه بشم ديوونت
جانم رضا، عشق خدا، يابن على مرتضى
سبك: (گل پسرمه روى...)
 

«ديار يار»
مبهوت روى تو، ديده ‏هاى همه
نازت را مى‏ خرم، يوسف فاطمه
همه دم مست و خمار توام
راهى كوى و ديار توام
به حريم تو زنم بال و پر
طالب بوى بهار توام
مبهوت....
دل بردى از همه، دلدار و يار من
بگرفتى در كفت، رشته كار من
مى‏ كشى همسره خود هر كجا
قلب ديوانه و مست مرا
ببرم جانت وادى عشق
تا شوم زائر رويت رضا
مبهوت.....
شيشه عمر من، باشد در دست تو
هستى ما سوا، جمله از هست تو
ريزه خوارم به سر خوان تو
به سر سفره احسان تو
پادشاها مكنم رد دگر
كه منم سائل و مهمان تو
مبهوت....
 

«شوق تماشا»
مولاى من همه عالم به تو دل بسته رضا
مولاى من آرزويت به دل خسته رضا
(اى رضا جانم رضا) (2)
مولاى من اى گل نجمه فداى قدمت
مولاى من چشم ما مانده به جود و كرمت
با دل ما آشنا اى رضا جانم رضا(2)
مولاى من شور ميلادت تو امشب همه جاست
مولاى من همه را زمزمه نام رضاست
بر لب اهل ولا اى رضا جانم رضا (2)
مولاى من تو امامى پسر فاطمه ‏اى
مولاى من تو كرامت تو پناه همه ‏اى
سايه لطف خدا اى رضا جانم رضا (2)
مولاى من امشب از شوق تماشاى توماه
مولاى من مى ‏كند فاطمه در نجمه نگاه
به از اين حسن و صفا اى رضا جانم رضا (2)
مولاى من جبرئيل از پى نظاره تو
مولاى من مى ‏زند بوسه به گهواره‏ ى تو
اى سعى مرتضى اى رضا جانم رضا (2)
مولاى من وادى قم حرم خاص شماست
مولاى من چون تو معصومه ولى نعمت ماست
جان به قربان شما اى رضا جانم رضا (2)
مولاى من هر كه نشناخت شما را چه كند
مولاى من بى وضو حال دعا را چه كند
سيد و مولاى ما اى رضا جانم رضا (2)
مولاى من ضامن آهوى صحرا شده ‏اى
مولاى من تو پناه دلها شده ‏اى
اى امام و مقتدا اى رضا جانم رضا (2)
 سبك: (مست جام توام..)

«ستاره عشق» 
جانانى و جان همه ‏اى، سلطان جهان همه ‏اى(2)
بر لب ما، زمزمه‏ اى، گل گل گل فاطمه ‏اى (2)
مانند كبوتر بر، بام حرمت آيم
بال و پر من بستى، در دام تو شد پايم
يعنى كه دگر هر گز، كى مى ‏روم از كويت
مرغ دل من ديگر بسته شده بر مويت
جانانى و جان همه‏ اى....
به خدا چون حلقه بر درت
همه افلاك است و بى نشان
ز جمال تو نشانه‏ ها
به سماوات است كهكشان
همه دم ذاكر به نام تو
شده اهل عرش و آسمان
ستاره‏ ى عشق من رضا
به آسمان دلم بيا
به مستى‏ام، به هستى ‏ام
توابتدا و خاتمه‏ اى
بر لب ما زمزمه ‏اى
گل گل گل فاطمه‏ اى
جانانى و جان همه ‏اى، سلطان جهان همه‏ اى (2)
بر لب ما، زمزمه‏ اى، گل گل گل فاطمه‏ اى (2)
تو دلبر و دلدار منى، تو در همه دم يار منى (2)
بهار من، نگار من، تويوسف بازار منى (2)
از قبه‏ ى زرد تو، تا محضر و عرش رب
هرگز نبود راهى، گر ذكر تو شد بر لب
چون گنبد تومحور، بر گنبد دوار است
گر چرخ فلك گردد، اين نقطه پرگار است
جانانى و جان همه ‏اى....
حرمت باغ بهشت من
سر بامت مرغ دل نشست
به لب سقاخانه‏ ى تو
همه دم حوران سبو به دست
زده جرعه از پياله ‏ات
ملك از اين باده گشته مست
تويى امير و ساقى من
تويى شراب باقى من
دلبر ما، امام رضا، به عرش رحمان قائمه ‏اى
بر لب ما زمزمه‏ اى، گل گل گل فاطمه‏ اى
جانانى و جان همه ‏اى....
سبك: (اى همدم و همراز...)

«ايران خرم»
بشارت مى‏ رسد بر ما
به پاس مقدم مولا
امير جان ما آمد
رضا آمد رضا آمد
رضا آمد رضا آمد(2)
جهان شد غرق نور ازاو
منورتر ز طور از او
خلايق در سرور از او
شه ملك ولا آمد
رضا آمد رضا آمد(2)
ز يمن مقدمش يكسر
جهان شد غرق در زيور
كه مولا آمده دلبر
به بزم ما صفا آمد
رضا آمد رضا آمد(2)
سرور شيعيان باشد
كه شاد از او جهان باشد
بود ايران ما خرم
اَنيس اُنس و جان آمد
رضا آمد رضا آمد(2)

«طبيب دل»
خمار چشم مست تو
گشته ارض وسما
تو طبيب دل بيمار منى
تنها يار منى (2)
سيد و سرور و سالارمنى
تنها يار منى (2)
ستاره ريزد از سماء
بر پاى تو رضا (2)
خمار چشم مست تو
گشته ارض و سما
تو طبيب دل بيمار منى
تنها يار منى (2)
سيد و سرور و سالارمنى
تنها يار منى (2)
قربون كبوتراى حرمت امام رضا
قربون اين همه لطف و كرمت امام رضا
تو طبيب دل بيمار منى
تنها يار منى (2)
سيد و سرور و سالارمنى
تنها يار منى (2)
دلم به مى وضو كند از پيمانه ‏ى تو
كه رو كند به جانب مهمان خانه ‏ى تو
به سر خوام تو مهمان توام
مهمان دار منى (2)
سيد و سرور و سالار منى
تنها يار منى (2)
ستاره ريزد از سماء
بر پاى تو رضا (2)
خمار چشم مست تو
گشته ارض و سما
تو طبيب دل بيمار منى
تنها يار منى (2)
سيد و سرور و سالار منى
تنها يار منى (2)
دلم خونِ غروب سرخ رنگه
هوا ابرى حرم پر، وقت تنگه
تو ساكت تا بارون بخونه
زيارت نامه‏ ى بارون قشنگه
تو طبيب دل بيمار منى
تنها يار منى (2)
سيد و سرور و سالار منى
تنها يار منى (2)
اگر دمى نظر كنى مولا بر دل من
قسم كه زائرت كند حل مشكل من
نبود واهمه از روز جزا
تا دلدار منى (2)
سيد و سرود و سالارمنى
تنها يار منى (2)
دلم و گره زدم به پنجره‏ ات دارم مى ‏يام
به اميدى كه مى‏ يام اين گره‏ ها رو وا كنى
مى‏ شه كنج حرمت گوشه‏ ى قلب من باشه
مى ‏شه قلب منو مثل گنبد طلات كنى
دلم خون غروب سرخ رنگه
هوا ابرى حرم پر، وقت تنگه
تو ساكت باش تا بارون بخونه
زيارت نامه ‏ى بارون قشنگه
تو طبيب دل بيمار منى
تنها يار منى (2)
 محمد رضا طاهرى
 

«گنبد طلا»
طور سينا يه طرف
مسجدالاقصى يه طرف
كعبه‏ ى گل يه طرف
كعبه ‏ى دلها يه طرف
شهر بطحى يه طرف
كوچه‏ ى زهرا يه طرف
آسمونا يه طرف
عرش معلى يه طرف
خوشگلى‏ها از سرتا به ثريا يه طرف
گنبد وايوون طلاى آقاى ما يه طرف
 محمد رضا طاهرى

على موسى الرضاعليه السلام
هر گاه كارم زار شد گفتم على موسى الرضا
هر شب دلم بيمار شد گفتم على موسى الرضا
گفتى گره در كار شد گفتم على موسى الرضا
دنيا به چشمم تار شد گفتم على موسى الرضا
لطف خدايم يار شد گفتم على موسى الرضا
چون بخت من بيدار شد گفتم على موسى الرضا
چون موقع ديدارشد گفتم على موسى الرضا
دست من و دامان تو اى مظهر داد آفرين

شاه طوس
دو پاكيزه گوهر در اين كشور است
يكى هست معصومه ديگر رضاست
يكى آفتاب سپهر و ادب
يكى زهره آسمان حياست
محبّان آل على را چه غم
در اين ژرف دريا ز موج بلاست
كه بر كشتى دوستان على
على‏بن موسى الرضا ناخداست
منم كمترين شاعر شاه طوس
كه لطفش نگهبان ايران ماست
***
ضامن آهو
ساقى بيا پر كن باده زمِى
شام غم ما ديگر طى شده
يا ضامن آهو يا ضامن آهو يا ضامن آهو رضا
اى حرمت قبله گاه صفا
نام تو شد ذكر اهل والا
يا ضامن آهو يا ضامن آهو يا ضامن آهو رضا
اى ذكر همه اهل سما
يا ضامن آهو امام رضا
يا ضامن آهو يا ضامن آهو يا ضامن آهو رضا
اى نام تو نقل محفل ما
بنما نظر امشب بر دل ما
يا ضامن آهو يا ضامن آهو يا ضامن آهو رضا
حرم تو باشد رشك بهشت
آب و گل من حق از تو سرشت
يا ضامن آهو يا ضامن آهو يا ضامن آهو رضا
***
قبله عشق
گرفته پر، كبوتر، دلم به بام تو
در دل چه شورى شد، به پا از ذكرنام‏ تو
دل من دوباره كرده هواى تو
دلخسته‏ ام گرفته براى تو
از ازل دلم شده مبتلاى تو
على مولا على مولا موسى رضا جان
ز برج عرفان و وفانگر كه نور آمد
به قلب يك يك شكستگان سرور آمد
يا رضا اى شه طوس اى خداى عشق
يا رضا ضامن آهو صفاى عشق
شنوم من از حريمت صداى عشق
على مولا على مولا موسى رضاجان
عالم ز ميلاد رضا چه با صفا گشته
شكر خدا كه جشن دلبرم بپا گشته
يا رضا اى حرمت قبلگاه من
گشته است سوى تو امشب نگاه من
حرمت هميشه باشد پناه من
على مولا على مولا موسى رضا جان
***
پور لافتى
اى پور شاه لافتى
مولا على موسى الرضا
فرزند بيت هل اَتى
مولا على موسى الرضا
اى كعبه دلهاى ما
مولا على موسى الرضا
ذكر لب ارض و سما
مولا على موسى الرضا
دل بر تو بستم از ازل
از اين و آن بريده‏ام
اندر ميان دلبران
عشق تو را بگزيده ‏ام
زيرا به درگاه تو من
درياى رأفت ديده‏ ام
اى هشتمين مولاى ما
مولا على موسى الرضا
بسپرده‏ام دل را به تو
من عاشق دلداده ‏ام
اسب دلم را با شعف
تا آستانت رانده‏ام
اندر شدايد بى‏ريا
مولاى خود را خوانده‏ ام
شاهنشهى و من گدا
مولا على موسى الرضا
عشق جمال بوالحسن
تابد ز بام سينه‏ ام
من اين پسر را چون ‏پدر
باب الحوائج ديده ‏ام
چون واله ديرينه‏ ام
اى قبله حاجات ما
مولا على موسى الرضا
***
شه خراسان
آيينه ايزد نما هو يا على موسى الرضا
گنجينه علم خدا هو يا على موسى‏الرضا
سبط رسول مؤتمن آرام جان بوالحسن
نور دل خيرانساء هو يا على موسى‏الرضا
مخدوم جبريل امين، سر حلقه اهل يقين
سلطان اقليم صفا هو يا على موسى‏الرضا
اى داور دنيا و دين، اى پيشواى مسلمين
اى مقتداى ما سوى هو يا على موسى‏الرضا
هم حق نما هم حق تويى، فرمانده مطلق تويى
هم بر قدر هم بر قضا هو يا على موسى‏الرضا
هم دين و هم ايمان تويى هم جان و هم جانان تويى
بر عاشقان مبتلا هو يا على موسى‏الرضا
ذرات عالم سر به سر، از بيش و كم از خشك و تر
گويند هر صبح و مساء هو يا على موسى‏الرضا
خورشيد گردون كاين چنين،تابد بر اقطاع زمين
از گنبدت گيرد ضيا هو يا على موسى‏الرضا
داناى اسرار قدم، فرمانده لوح و قلم
دارنده ارض و سما هو يا على موسى‏الرضا
بر مردمان سنگ سيه، با ياد پايت بوسه گه
كام از تو آهو را روا هو يا على موسى‏الرضا
از معجزت اى ذوفنون، در مجلس مأمون دون
مات است موسى با عصا هو يا على موسى‏الرضا
با اينكه از حكمت قدر همچون قضا نبود به در
بر هر قضا دادى رضا، هو يا على موسى‏الرضا
اى مخزن فضل و كرم اى معدن بذل ونعم
اى منبع جود و سخا هو يا على موسى‏الرضا
تو شاه و شاهان بنده ‏ات پيش كف بخشنده‏ ات
خلق جهان يكسر گدا هو يا على موسى‏الرضا
چون اسم اعظم بى‏سخن نام تو دافع بر مَحَن
ياد تو رافع بر بلا هو يا على موسى‏الرضا
خاك خراسان تا شده، منزلگهت پهلو زده
از رتبه بر عرش اعلا هو يا على موسى‏الرضا
بر كعبه خلق از چارسو، دايم نماز آرند و او
كرده به كويت اقتدا هو يا على موسى‏الرضا
بر ايمنى آن ره برد، كز هر دو عالم آورد
بر آستانت التجا هو يا على موسى‏الرضا
اى بى‏كسان را جمله كس، اى عاصيان را دادرس
اى شافع روز جزا هو يا على موسى‏الرضا
***
معين الضعفا
اى كه در هر دو جهان دادرس ما ضعفائى
جز به درگاه تو كس را نبود چشم عطائى
غير خاك سر كوى تو و اباء گرامت
بهر دردگنه خويش نجستيم دوائى
به غريبان نظر لطف تو بيش از همه افتد
چون غريب الغربايى و معين الضعفائى
خسروان بنده درگاه تو باشند از اين رو
كز مطبخ فيض تو بگيرند ضيائى
درد ما نزد طبيبان جهان مى‏شود افزون
نيست جز دست شفا بخش تو بر خلق شفائى
روز و شب ريزه خور سفره احسان تو باشد
كه (رجا) نيست بخوان كرمت غير گدائى
شاعر : رجا

***
سلطان عشق
آمد مسيحاى دلم، تا آن كه احيايم كند
ساقى جانم آمده، تا كه طهورايم كند
تنها نه تنها زنده‏ ام سازد ز ديدار رُخش
آيد كه با هوى دمش، همچون مسيحايم كند
زيبا نگارى كز ازل، از دلبران دل مى‏ربود
آمد كه با يك گوشه چشم، يكبار احيايم كند
مالك به مُلك عرش عشق، كرده تجّلى بر زمين
تا با نظر بر جلوه‏ اش، محو تماشايم كند
سدره نشين مُلك لا، نور خدا بر ما سوا
گر غمزه‏ اى سويم كند، مست تمّنايم كند
مستى فزايد قطره‏اى، از شبنم روى گلشن
با جرعه‏اى از جام خود، مستانه شيدايم كند
با يك پياله از مِىْ مخمور سقا خانه‏ اش
هم فارغ از آب حيات، هم جام و صهبايم كند
نامش رضا، حكمش رضا، آيينه سِلْم و رضا
با گردش چشمان خود، راحت ز غم‏هايم كند
با يك نگاه ديده مشگين و روح افزاى خود
آسوده از هر محنت و، رنج غم افزايم كند
او بحر لطف بى‏كران، نور زمين و آسمان
من قطره‏اى بى‏ارزشم، او همچو دريايم كند
من ذره خرد عدم، او بى‏نهايت در وجود
با گوشه چشمش مرا، بى‏مثل و همتايم كند
چشم انتظارم تا مگر، در لحظه آخر رسد
آيد خوشا بر مقدمش، خاك كف پايم كند
تنها اميدم اين بُوَد، در درگه سلطان عشق
بر لب بَرَد نام مرا، تاعبد زهرايم كند
خود گفته مى‏آيم سه جا، هر كس شود زائر مرا
من پاى ميزان و صراط، مانم كه پيدايم كند
***
ثامن الاطهار
آسمان را عرشيان امشب چراغان مى‏كنند
كهكشان در كهشكان آئينه بندان مى‏كنند
قدسيان امشب به يمن مقدم شمس الشموس
اختران را بهر كسب نور مهمان مى‏كنند
تشنگان معرفت امشب به زير آسمان
ابرهاى رحمت حق باز باران مى‏كنند
انجمن آراست نام ثامن الاطهار و باز
نام او را عاشقان شمع شبستان مى‏كنند
تازه مى‏گردد دل ما چون گل شبنم زده
آيه نام او را هر جا كه عنوان مى‏كنند
هر كه اشك شوق ريزد از برايش روز حشر
دامن او را پر از ياقوت و مرجان مى‏كنند
روضه او هست تا آيينه باغ بهشت
زائران او مكان در باغ رضوان مى‏كنند
در حريم او كه باشد بهر ما دارالشفا
دردمندان دردهاى خويش درمان مى‏كنند
اى « وفائى»  هر كه گردد زائرش با معرفت
مشكل او را به روز حشر آسان مى‏كنند
شاعر : وفايي

«آهوى سرگردون »
يا رضا حيرونتم آهوى سرگردونتم
دل من تو را مى‏خواد ديوونتم ديوونتم
شمع آل فاطمه ردم مكن پرندتم
عالم هستى ز توست تو خونمم مهمونتم
به دامت اسيرم، و محتاج آب و دونتم (2 )
آب زمزم نمى‏ خوام تشنه ‏ى سقا خونتم
قربون كبوتراى حرمت امام رضا
قربون اين همه لطف و كرمت امام رضا
على سوم و قبله‏ ى هفتم رضا
گل زهرا و على حجت هشتم رضا
نور ماه و خورشيد و تمام انجمن رضا
مست مستم مست مستم از خم زهرا(2)
نمى ‏يرزه دو عالم به يه تبسم رضا
اگر در بند توام آرزومند توام
قربون كبوتراى حرمت امام رضا
قربون اين همه لطف و كرمت امام رضا
 محمد رضا طاهرى
 

«بهترين عشق»
روى لوح دلم حق نوشته
عشق تو بهترين سرنوشته
به خدا اهل دل خوب مى ‏دونند
حرمت قشنگتر از بهشته
كفتر ايوون طلالتم
يه عمرى كه مبتلاتم
مشترى درد و بلاتم
مولا مولا مولا
هر چى دارم از اين در گرفتم
از روى دستاى تو پر گرفتم
كفتر ايوون طلاتم
يه عمرى كه مبتلاتم
مشترى درد و بلاتم
مولا مولا مولا
روى لوح دلم حق نوشته
عشق تو بهترين سرنوشته
به خدا اهل دل خوب مى‏ دونند
حرمت قشنگتر از بهشته
كفتر ايوون طلاتم
يه عمريه كه مبتلاتم
مشترى درد و بلاتم
مولا مولا مولا
هر چى دارم از اين در گرفتم
از روى دستاى تو پر گرفتم
دلم از عشق تو گل گرفته
جام خالى داده پر گرفته
هر گنه كارى كه اينجا اومد
لقبى بهتر از حُرّ گرفته
حر خطاكار تو هستم
دل به تولاى تو بستم

«سند نجات»
اى سند نجات من ولايت تو يا رضا
صحن نوو عتيق تو كعبه و كربلا رضا
دلم بود به ياد تو مدينه الرضا رضا
زيارتت به دين من زيارت خدا رضا
مولا على موسى الرضا - مولا على موسى الرضا (2)
منم كه بين طوطيان گرم ترانه‏ ى توام
كبوترى شكسته پر در آشيانه ‏ى توام
نيازمند گندمى در آستانه ‏ى توام
بال زنان دور و ور نقاره خانه توام
الا الا ثناى تو ذكر على الدوام من
رئوف من عطوف من امام من
لحظه به لحظه دم به دم بر حرمت سلام من
به غرفه‏ هاى مرقدت خورده گره زبان من
من آمدم با قلب من هر كار مى ‏خواهى كنى
من آمدم تا كه مرا تا كربلا راهى كنى
مولا على موسى الرضا - مولا على موسى الرضا (2)
 مهدى اكبرى
 

«پادشاه دل»
السلطان - السلطان - السلطان ابالحسن (4)
توى اين دنيا كه هر جا سرو سامانى داره
هر كجا كشور و هر كشورى سلطانى داره
دل من يه كشوره كشور من پر از صفاست
پادشاه دل من، سرور من امام رضاست
پادشاه دل من حسن دل آرايى داره
چى بگم چه قامت و چه قد و بالايى داره
پادشاه دل من سر تا به پاش دلبريه
نور او فاطميه، نيروى او حيدريه
سرور من امام رضاست - دلبر من امام رضاست
السلطان - السلطان - السلطان ابالحسن (4)
تو رشادتش نمى‏ دونى چه شور و شينيه
تو شجاعت و شهامت يك كلام حسينيه
به صبورى چو امام حسن كه هر كس مى‏ دونه
از نگاشو از چشاش مثل اباالفضل مى‏ مونه
السلطان - السلطان - السلطان ابالحسن (4)
 احمد واعظى ، سال 82

«گل باغ و بهار»
(على بن موسى الرضا امام رضا مولا) (4)
دل ديوونه مبتلاته (امام رضا مولا)
عاشق گنبد طلاته (امام رضا مولا)
عشق تو سرنوشت من (امام رضا مولا)
حرم تو بهشت من (امام رضا مولا)
(على بن موسى الرضا امام رضا مولا) (4)
به جز از گوشه‏ ى حرم (امام رضا مولا)
كجا رو دارم من برم (امام رضا مولا)
همه دارو ندار من (امام رضا مولا)
گل باغ و بهار من (امام رضا مولا)
(على بن موسى الرضا امام رضا مولا) (4)
 حسن خلج، سال 81

«مولاى خوبيها»
اى عاشقان امشب در ميخانه ‏ها باز است
در آسمان شهر مشهد دل به پرواز است
سلطان طوس آمد
شمس الشموس آمد
يا رضا يا رضا....
امشب ملائك پر زنان روى زمين آيند
از بهر ديدار نگارى نازنين آيند
او زاده‏ ى زهراست
مولا امام رضاست
يا رضا يا رضا....
سرمايه‏ ى عشق زمين و آسمان آمد
مولاى خوبيها امام مهربان آمد
اى لاله خوش بو
يا ضامن آهو
يا رضا يا رضا....
اى بارگاه قدس تو دارالشفاى من
صحن نو و كهنه ‏ى تو مروه صفاى من
زار و ذليل توست
قلبم دخيل توست
يا رضا يا رضا....
يوسف اگر بيند رخت ديوانه ‏ات گردد
خضر نبى دنبال سقاخانه‏ ات گردد
تو مهربانى، راندن دلخسته سخت توست
تو شاه ايرانى حريمت پايتخت توست
آرامش جانى تو عشق ايرانى
يا رضا يا رضا....
 احمد واعظى

«طبيب دل»
آمد زره طبيب دل ما امام رضا
على على على حق على على
بردى دلم به غمزه به يغما امام رضا
على على على حق على على
دل مى‏ زنم به دريا ز عشقت امام رضا
على على على حق على على
سر مى‏ گذارم از تو به صحرا امام رضا
على على على حق على على
دل داده‏ ام به نامت مدد يا على على
على على على حق على على
سر مى‏ كشم ز جامت مدد يا على
على على على حق على على
امشب دگر ز قيد غم آزاد مى‏ شوم
على على على حق على على
با دست پر توان تو امداد مى ‏شوم
على على على حق على على
تا اينكه حاجت از تو بگيرم بدين جهت
على على على حق على على
امشب دخيل پنجره فولاد مى‏ شوم
على على على حق على على
كاش اى صنم ز شوق شوم سينه چاك‏تو
ابرو مكش چو تيغ كه گردم فداى ‏تو
معناى مهربانى مدد يا على على
اى ماه آسمانى مدد ياعلى على
اى خنده‏ ات بهشتم مدد يا على على
بر سينه‏ ام نوشتم مدد يا على على
فرياد محشر من تويى يا على على
شور تو در سر من يا على على
اى دلرباى زهرا مدد ياعلى على
خوشكلترين دنيا مدد ياعلى على
عشق تو حاصل من على يا على على
روى تو ساحل من على ياعلى على
مهر تو در دل من على يا على على
چشم تو قائل من على يا على على
هشتم ولى و شبه على يا على على
على على حق يا على على
مژگان ديده تير و دو ابرو كمان تو
اين سينه‏ ى من است كه گشته نشان تو
 محمود كريمى
 

«هستى من»
(ضربان قلبم - ضربان قلبم - ضربان قلبم - امام رضا) (2)
اى نور چشم مرتضى
شاه سرير ارتضا
از مقدمت امشب ببين
قلبم شده‏بيت‏ الرضا(2)
(ضربان قلبم (3) - امام رضا) (2)
من زنده‏ ام از هوى تو
من كشته‏ ى ابروى توام
از جنت الماوى نشان
در لابه لاى موى تو
(ضربان قلبم (3) - امام رضا) (2)
اى گلشن خوشبو رضا
اى دلبر مه رو رضا
اى دين من دنياى من
اى ضامن آهو رضا
(ضربان قلبم (3) - امام رضا) (2)
عِزَّم تويى، جاهم تويى
مهرم تويى، ماهم تويى
چيزى نمى ‏خواهم دگر
چون هر چه مى ‏خواهم تويى
(ضربان قلبم (3) - امام رضا) (2)
 شاعر: عليرضا شريف
 

«خورشيد طاها»
داده بر موسى بن جعفر دسته گل ايزد
نجمه آورده گلى در گلشن احمد نور خدا آمد- ياران رضا آمد
قبله ‏ى هفتم امام هشتمين آمد
خاتم هستى حق را خوش نگين آمد
چلچراغ آسمانها بر زمين آمد دل را صفا آمد- ياران رضا آمد
ماه ذيقعده ببين خورشيد طاها را
جلوه ‏گر بنگر گل گلزار زهرا را
در تجلى بين رخ فرزند موسى را روح دعا آمد- ياران رضا آمد
گشته نجمه از وجود كودكش خرسند
بر رخ ماه عزيزش مى ‏زند لبخند
مى‏ زند لبخند و گيرد بوسه از فرزند جان در انوار آمد- ياران رضا آمد
شاعر: محمود تارى (ياسر)

«گل فاطمه» 
گلدسته و صحن و سرات، باغ دل و بهشت ماست
پرواز باكبوترات، آرزوى فرشته ‏هاست(2)
به پهناى عالم، بال اون كفترات
پر مى ‏زنم هردم، تا بميرم، تا بميرم برات
رضاى خدا هم، جور ميشه با رضات(2)
رضا رضا مولا، اى گل فاطمه (2) (3)
خورشيد آسمون اومد، تا تماشا كنه تو رو
مى‏گرده دنبال تو ماه، تا كه پيدا كنه تو رو (2)
تويى همه هستم، رمز هستى من، دل به تو بستم، مى و مستى من
وقتى يادت هستم، حق پرستى من (2)
رضا رضا مولا، اى گل فاطمه (2) (3)
من آب سقاخونتو، به آب زمزم نميدم
كنج نقاره خونتو، به هر دو عالم نميدم (2)
اگه بميرم يا، بشم من ديوونه
ذره ذره شم تا، خاك يه ويرونه
عشق تو يا رضا، تو قلبم مى‏مونه (2)
رضا رضا مولا، اى گل فاطمه (2) (3)
سبك: (ديدن روى ماه تو...)
 

«گل زهرا»
اى همه نور اميدم(2)
روى تو ماه و خورشيدم
ندا كنم هر جا
رضا رضا مولا (2)
كفتر بى بال تو هستم (2)
هميشه دنبال تو هستم
مى‏ دونى من مال تو هستم (2)
امام رضا جانم، اى همه نور...
تو خيالم باكفترات، رو گنبد تو پر مى ‏زنم (2)
با دل سنگيم هميشه، پشت خونت هى در مى ‏زنم (2)
پشت خونت هى در مى ‏زنم، اى همه نور اميدم....
قبله من بارگاهت (2)
اميد من يه نگاهت
تو همه دل‏ها رضا گل زهرا (2)
اى همه نور اميدم...
(پنجره فولاد تو مولا )(2)
قبله ‏ى دل كعبه ‏ى جان ما
تويى تويى هستى دنيا(2) امام رضاجانم، اى همه نور اميدم....
من آرزو دارم باشم، سائل لطف و كرامتت (2)
تا كه كنى نصيب من، زيارت بامعرفتت (2)
زيارت با معرفتت، اى همه نور اميدم...
سبك: (كعبه ز جان...)
 

«گل نجمه»
اى گل سر سبد گلشن آل الله
اى رخت آيينه‏ ى روى رسول الله
جلوه‏ ى سرمدى بضعه ‏ى احمدى اى رضا جان
خانه‏ ى موسى جعفر شده عطر آگين
دامن نجمه شده روضه عليين
قبله‏ ى جان ما هشتمين مقتدا اى رضا جان
جشن آيينه ‏ى توحيد مباركباد
بر بنى فاطمه اين عيد مبارك باد
عاشقان رضا جشنتان با صفا اى رضا جان
قدسيان نغمه زنان خنده به لب دارند
سوى نجمه همه با دسته‏ ى گل آيند
محفل شيعيان شده رشك جنان اى رضا جان
ماه ذى القعده و ايام سرور آمد
جلوه‏ ى نور الهى به ظهور آمد
تهنيت از همه بر بنى فاطمه اى رضا جان
شد بهاران وگل نجمه شكوفا شد
نور حق جلوه ‏گر از خانه ‏ى موسى شد
قبله‏ ى هفتمين ماه اهل يقين اى رضا جان
اين جگر گوشه زهرا و على باشد
نور پاكش ابدى و ازلى باشد
قبله‏ ام روى اوست ديده‏ ام سوى اوست اى رضا جان
 محمد نعيمى
 

«مثل كبوتر»
تو حرم مثل يه كبوتر، يا رضا جان
مى‏ زنم پر اين ور و اون ور، يا رضا جان (2)
كفتر صحن وسراتم (2) خاك پاى زائراتم (2)
تواگه قابل بدونى (2)من يكى از نوكراتم (2)
هر چى دارم مال ياره (2)
با تو قلبم نو بهاره (2)
تو حرم مثل يه كبوتر...
جز يه دل كه نذر تو شد(2) عاشقت چيزى نداره(2)
عاشقت كه حق پرستند (2)
تو حرم مثل يه كبوتر...
رشته ‏ى دل بر تو بستند(2)
از شراب سقاخونت (2)زائرات سر مست مستند(2)
تو حرم مثل يه كبوتر...
اى تمام عشق عالم (2) افتخار نسل آدم (2)
منصب جارو كشيتو(2) به همه عالم نميدم(2)
تو حرم مثل يه كبوتر...
تو حرم با شوق ديدار (2)
خسته از ديدار اغيار (2) هستيمو به پات مى ‏ريزم (2)
تا ببينم رو تو يك‏بار(2)
تو حرم مثل يه كبوتر....
 سبك: (روز و شب با شوق نگات...)
 

«قبله گاه اهل دل»
والشمس بود رخسارش
واليل بود گيسويش (2)
هم قبلگه اهل دل
گرديده به عالم كويش
شب يازده ذيقعده ميلاد رضا آمده (2)
هله عاشقان محبوب عرش كبريا آمد
مولا آمد مولا آمد
پور موسى رضا آمد
من رو سيهم مولا
غرق گنهم يا مولا (2)
اما شب ميلاد تو
اين است هدفم يا مولا
چه شود به ما عيدى عطا گردد ز تو مولا (2)
كه رويم مدينه، هم نجف هم كربلا مولا
مولا آمد مولا آمد
پور موسى رضا آمد
گرچه بد هستم مولا
از عشق تو مستم مولا (2)
با اين همه عصيان خود
سائل به تو هستم مولا
چه شود به محشر يا رضاگيرى تو دستم را (2)
شب اول قبرم بيايى بر سرم آقا
مولا آمد مولا آمد
پور موسى رضا آمد
ساقى بده جام مى‏ ما را
پر كن قدح امشب يارا (2)
ما ساكن كوى عشقيم
مستانه نگر دلها را
همه مى‏ پرست و باده نوش جام صهبائيم (2)
ز ولادت مولاى خود سرمست و شيدائيم
مولا آمد مولا آمد
پور موسى رضا آمد
مرغان به چمن مى ‏خوانند
آهنگ تولا امشب (2)
خرم شده گلزار دين
از جلوه ‏ى مولا امشب
نفس صبا باشد معطر از وجود او (2)
همه‏ ى ملائك صف به صف بهر سجود او
مولا آمد مولا آمد
پور موسى رضا آمد
عيسى دم و موسى سيرت
اين يوسف زهرا آمد(2)
جانها بفداى كويش
نيلوفر زيبا آمد
بود او اميد بيقراران مظهر رحمت (2)
بود او ولايت پيشگان را خود ولى ‏نعمت
مولا آمد مولا آمد
پور موسى رضا آمد

«اعجاز عشق»
مى در ساغر و پيمانه بريزيد
جان در مقدم جانانه بريزيد
گل باران شد زمين عطرافشان فضا
هستى دارد سرور در ميلاد رضا
مولانا يا رضا
اى نجمه عروس آل احمد
اين خورشيد تابانت خوش آمد
مدينه از صفا طور سينا شده
اعجاز عشق و نور پور موسى شده
مولانا يا رضا
دل آهوى صحراى نگاهش
عشق آيينه دار خاك راهش
يادش در دل اميد مهرش امن ‏وامان
مقدمش غرقه نور امام مهربان
مولانا يا رضا
بس جان در هوايش پركشيده
كس مانند او مولا نديده
بر حال خستگان لطف او ضامن شده
دلها به امر او از غمها ايمن شده
مولانا يا رضا
اي چشم و چراغ‏ ها شميون
او باشد رضاى فاطيميون
خراسان رضا بهشت جان ما
سوى معصومه ‏اش چشم گريان ما
مولانا يا رضا
جعفر رسول زاده (آشفته)
 

«كعبه ‏ى كعبه ‏ها»
هر چى كه دل تو عالمه، اسير عشق ياره (2)
هر چى داره يا نداره، به پاى تو ميذاره (2)
هميشه قبله‏ ى چشام رضائه خدا دونه ذكر لبام رضائه
هر چى دارم مال امام رضائه
روز جزا، غير خدا، چشم به دنبال امام رضائه
يه حرمى، تو مشهده، كه دل رو كرده غارت (2)
(انگارى كعبه هم مياد، خودش برا زيارت) (2)
كعبه كعبه‏ ها امام رضائه قبله قبله‏ ها امام رضائه
تجلى خدا امام رضائه (2)
اميد ما، بعد خدا، نور دل زهرا امام رضائه
هر چى كه دل تو عالمه......
هر كه داره، يه شاخه گل، برداره زود بياره (2)
تو دلش از مهر و صفا، هر چى كه بوده بياره (2)
آخه اومد امام مهربونى عشق منه خدا تو خوب ميدونى
مهرشو از تو پيشونيم مى ‏خونى (2)
كعبه ‏ى طوس، شمس الشموس، نگار آسمونى يار جونى
هر چى كه دل تو عالمه....
 سبك: (بارونى از ستاره‏ ها....)
 

«شرط توحيد»
شب ميلادت اى مولا شب عشق و سرور است
به هواى خراسانت همه جا غرق نور است
شمسه‏ ى جان جان جهان مولا مولا رضا جان
گل نجمه چه زيبايى تو بهار وجودى
دل عالم گرفتارت كه قرار وجودى
بر تو امام عرض سلام مولا مولا رضا جان
تويى آن ضامن آهو كه به هستى پناهى
به ولايت دخيليم من به هواى نگاهى
اى تو اميد عشق و نويد مولا مولا رضا جان
تو رضايى كه جان ما به ولاى تو بسته
چو كبوتر دل خسته سر بامت نشسته
نسل نبى مثل على مولا مولا رضا جان
شاعر: جعفر رسول زاده (آشفته)
 

«قبله جان »
حريمت قبله جانها
بود حب تو ايمانم
تو را هر لحظه مى ‏خوانم
رضا جانم رضا جانم
تويى درد مرا درمان
تويى راه مرا پايان
رضا اى خسرو خوبان
رضا جانم رضا جانم
منم مست ولاى تو
گدايم من گداى تو
نهادم سر به پاى تو
رضا جانم رضا جانم
رضا دستم به دامانت
رضا جانم رضا جانم
بود چشمم به احسانت
رضا جانم رضا جانم
قبولم كن تو اى مولا
به جان مادرت زهرا
روا كن حاجت ما را
رضا جانم رضا جانم
بود چشم جهان سويت
رضا جانم رضا جانم
بهشت من بود كويت
رضا جانم رضا جانم
چو من از پاى افتادم
نما از لطف امدادم
برس شاها به فريادم
رضا جانم رضا جانم
تو گل هستى و من خارت
تو يوسف من خريدارت
(هنرور) عاشق زارت
رضا جانم رضا جانم

«غريب الغربا» 
رضا گل زهرا، حرم تو باغ بهشتم (2)
هميشه نامت را، به كتاب دل نوشتم
هستى و وجود من، رو نماى نگاه تو(2)
مى‏ كنم دو دنيا رو، نذر چشم سياه‏تو(2)
رضا گل زهرا....
اى گل بهارم، قرار من، دلبر و دلرباى من
اى دارو ندارم، صفاى من، امام و مقتداى من
رضا گل زهرا....
رئوف آل الله، امام مهربون مايى
عزيز مصطفى، تو همه مهر و صفايى
رضا گل زهرا....
گنبد و ضريح تو، قبله گاه نماز من(2)
پنجره فولاد تو، مامن هر نياز من(2)
رضا گل زهرا....
غريب الغربا، گواه من، روى تو مهر و ماه من
معين الضعفا، دلخوشى‏ام اميد من پناه من
رضا گل زهرا....
سبك: (خانه كوثر....)
 

«قمر رضا»
سايه‏ ى مرغ سعادت به روى دلم كشيده
توى آسمون قلبم قمر رضا دميده
اومده امام مهربون من - الهى دردو بلاش به جون من
توى خوابم مى‏ديدم كه پادشاه عالمم
تعبير خواب من اين شد كه گداى ‏حرمم
عمرى دلم فقط كنار حوضش مى‏ خونه
به خدا قبله‏ ى قلب من فقط خراسونه
على، على، على، على، على، على
زمزم سقاخونت، شعبه‏ ى حوض كوثر
دل من يه جرعشو به قيمت دل مى‏خره
گنبد طلاى تو سقف رواق عالمين
ايوون بلند تو شونه‏ ى سقاى حسين
على، على، على، على، على، على
شمعدوني هاى حرم چلچراغ الماس
معمار گلدسته ‏هات دست قشنگ عباسِ
على، على، على، على، على، على
كى ميگه تو بارگاهش شبيه يه مهمونم من
كفتر صحن قشنگ امير خراسونم من
همه جا تو حرمش سر مى‏كشم
گاهى تا كرببلا پر مى‏كشم
على، على، على، على، على، على
وقتى شب مى‏ خوام بخوابم، سرمو زمين مى ‏ذارم
لالايى مادرم رو توى خاطرم مى‏ يارم
همه هستى من امام رضاست
يار بى ‏كسى من امام رضاست
سايه‏ ى مرغ سعادت به روى دلم كشيده
توى آسمون قلبم قمر رضا دميده
اومده امام مهربون من - الهى درد و بلاش به جون من
 محمود كريمى، سبك: سال 81
 

«شمس الشموس»
قاصدك دل من به عشق شمس‏ الشموس
راهى حرم شده به كوچه كوچه‏ ى طوس
باغ و بهارم گل زهرا - دارو ندارم گل زهرا - (ماه شب تارم گل زهرا) (2)
آهوى دلم اسير به دام بيشه‏ ى تو نشسته منتظرت به سر انديشه‏ ى تو
صياد من كو گل زهرا - اى گل خوشبو گل زهرا
ضامن آهو گل زهرا- يار كمان ابرو گل زهرا
روى ايوون طلات مى ‏شينن كبوترات به زبون خودشون مى ‏گن اى امام رضا
دورت بگرديم گل زهرا- دونتو خورديم گل زهرا
نامه آورديم گل زهرا - اهل غم و درديم گل زهرا
قاصدك دل من به عشق شمس الشموس راهى حرم شده به كوچه كوچه ‏ى طوس
باغ و بهارم گل زهرا - دارو ندارم گل زهرا - (ماه شب تارم گل زهرا )(2)
 محمود كريمى، سبك: سال 81
 

«امير جان»
بشارت مى‏ رسد بر ما
به پاى مقدم مولا
امير جان ما آمد
رضا آمد، رضا آمد
رضا آمد، رضا آمد
جهان شد غرق نور ازاو
منورتر ز طور از او
خلايق در سرور از او
شه ملك ولا آمد
رضا آمد، رضا آمد
ز يمن مقدمش يكسر
جهان شد غرق در زيور
كه مولا آمده دلبر
به بزم ما صفا آمد
رضا آمد، رضا آمد
سرور شيعيان باشد
كه شاد از او جهان باشد
بود ايران ما خرم
انيس انس و جان آمد
رضا آمد، رضا آمد
 محمود كريمى، سبك: سال 81
 

«طاووس عشق»
ذى‏القعده دارد گلواژه ‏ى نور در باغ دامان
با مژده تو روح طراوت دارد بهاران
مولا رضا جان (2)
خورشيد توحيد شرط تولا برهان هستى
در حلقه ‏ى حق نامت سرود يكتا پرستى
جوشد به مهرت در باده ‏ى عشق صد شور مستى
در مقدم تو بارد شكوفه از باغ رضوان
مولا رضا جان (2)
صد خيمه ى عرش سامان گرفته در وادى طوس
روح الامين با خيل ملائك آيد به پا بوس
تو مهربانى لطف كسى را ننموده مايوس
آشفتگي ها در كوى مهرت آيد به سامان
مولا رضا جان (2)
دورى ندارد از رحمت حق دل خسته‏ ى تو
طاوس عشق است مرغى كه گردد پر بسته ‏ى تو
قبله نماى هفت آسمان است گلدسته‏ ى تو
عيسى به دار و روبد غبار خاك خراسان
مولا رضا جان (2)

«دلبر مستان»
اى امام مهربانى
اى هماى آسمانى
هفتمين قبله ‏ى عاشقانى
هشتمين دلبر دل ستانى
كعبه دل بارگاهت
اهل عالم در پناهت
نازنين دلبر مرتضايى رضا جان
تو همه هستى و عشق مايى رضايى رضا جان
يا رضا جان
اى ضريحت، قبله جان
بارگاهت، دير مستان
مى ‏زنم بال و پر در هوايت
مى‏ كنم هستى‏ام، رو نمايت
تا ببينم، روى ماهت
جان دهم بر، يك نگاهت
نازنين دلبر مرتضايى رضا جان
تو همه هستى و عشق مايى، رضايى رضا جان
يا رضا جان
اى مرام و مذهب من
نغمه ‏ى روى لب من
مهرت اى مه جبين اصل دينم
بارگاه تو خلد برينم
اى حريم تو بهشتم
نام تو بر دل نوشتم
نازنين دلبر مرتضايى رضا جان
تو همه هستى و عشق مايى، رضايى رضا جان
يا على موسى الرضا
سبك: (اى سرود عشق هستى...)
 

«خورشيد ايمان»
يا ثامن الائمه خير مقدم از جلوه ‏ات روشن گرديده عالم
خوش آمدى - على ابن - موسى الرضا
جانم رضا جانم رضا جانم رضا
از دامن نجمه عروس زهرا
امام هشتم زد قدم به دنيا
شد اين مژده - شادى بخش - جان و دلها
جانم رضا جانم رضا جانم رضا
خورشيد ايمان و عشق و عقيده
موسى ابن جعفر را فروغ ديده
در اين ماه - ذيقعده شد- عالم آرا
جانم رضا جانم رضا جانم رضا
گيرد ضيا خورشيد از روى ماهش
مه ميكشد بر ديده گرد راهش
از فروغش - گشته روشن - ارض و سما
جانم رضا جانم رضا جانم رضا
معصومه جان اين عيد بر تو مبارك
اين جلوه توحيد بر تو مبارك
بر برادر - چشم خواهر - روشن بادا
جانم رضا جانم رضا جانم رضا


«قبله ‏ى هفتم» 
اى گل نجمه آمدى، خوش آمدى خوش آمدى (2)
دسته گل محمدى، خوش آمدى خوش آمدى
اى قبله‏ ى هفتم و، مقتداى هشتمين
حب تو مذهب من، عشق تو تمام دين
(مولا يا امام، مولا يا امام رضا) (2)
امام مهربون من، پناه من
از كوچيكى بوده هم‏ش، به سمت تو نگاه من
تا روز قيامت، چشم من به كرمت
بين جنت و حرم، من ميرم تو حرمت
(مولا يا امام، مولا يا امام رضا )(2)
آرزومه يه بار بيام، با معرفت زيارتت(2)
تموم هستيمو بدم، به خاطر محبتت
لحظه‏ هاى آخرم، به سرم بيا رضا
تا وقت جون دادنم، هى مى ‏گم رضا رضا
(مولا يا امام، مولا يا امام رضا) (2)
سبك: (جرعه ز باده مى ‏برم....)
 

«زائر پنجره فولاد»
كبوتر دلم هوايى حريم و بام توست
هر كه در اين جهان بود عبد تو و غلام توست
گنبد زرد تو قبله‏ ى دلم
رشته‏ ى مهر تو شد حمايلم
رو به سوى تو هميشه مايلم (2)
يا رضا گل غريب فاطمه (4)
اى حريم و ضريح تو كعبه ‏ى جانانه‏ ى من
ريز خور خوان توام سيدى يابن الحسن
ذاكر دائمى ياد توام
بنده ‏ى رشته‏ ى امداد توام
زائر پنجره فولاد توام (2)
يا رضا گل غريب فاطمه (4)
زائر بارگاه تو جمع همه اهل فلك
غبار كفش دارى تو، سرمه‏ ى چشمان ملك
سائل صحن و سراى تو منم
ناله از وحشت قبرم نزنم
چو نويسم يا رضا بر كفنم (2)
يا رضا گل غريب فاطمه (4)
سبك: (ترانه دل شسته همه....)
 

«ديوونه ‏ى امام رضا »
بنويسيد به روى قبر و به روى كفنم
عاقلا ديوونه ‏ى امام رضا منم منم
نام او حك شده بر لوح دل و به سينه ‏ام
حرم قشنگ اون كربلا و مدينه‏ ام
پر وبال كفترات سايه بون دل منه
از ازل مهر رضا در آب و در گل منه
دو نفر عالمند پاره ‏ى تن به مصطفى
اوليشون فاطمه، دوميشون امام رضا
دوست دارم تو ايوون آينه از صبح تا غروب
من ترا صدا كنم تو هم منو صدا كنى
تو سرت شلوغه و زير دستيات فراونند
از خدا مى‏ خوام يه كم زير پاتو نگاه كنى
دوست دارم كه از حالا تا صبح محشر همه شب
من رضا رضا بگم تو هم منو رضا كنى
سبك: (ترانه دل شسته همه....)

«حريم رحمت» 
اى رئوف آل طاها، اى ‏رضا جان مهربانى
قاتل دلهاى مستى، با نگاهى آن‏چنانى
اى تمام هستى جان
اى امير حق پرستى
آن زمان كه من نبودم
كنج قلبم خوش نشستى
يابن الزهرا يا رضا(4)
در بهشت، حق نباشد، رونقى جز، يك نگاهت
آن بهشت، وحى كجاوُ، اين ضريح وبارگاهت
آن حريم مهر و رحمت
برتر از باغ‏ها و جنت
نور زرد گنبد تو
امتدادى از ولايت
يابن الزهرا يا رضا(4)
شاخه‏ ى طوبى بهشتى است، ريشه دارد در حريمت
گشته حاتم چون گدايى، پيش خان بس كريمت
آسمان‏ها خاك پايت
مرغ جان‏ها مبتلايت
نوكرى‏ات افتخارم
هر دو عالم من گدايت
يابن الزهرا يا رضا(4)
سبك: (استخاره كردم امشب....)
 

«نگار آسمانى»  
اى خداى مهربانى، بهترين زيباى دوران
اى نگار آسمانى، يارو ياور غريبان
اى رضا ى حق، ز نامت منجلى
زاده موسى بن جعفر يا على
حب تو باشد مرا معناى دين
با خدا هستى هميشه همنشين
اى خداى مهربانى....
حرم تو بهشت من، صحن تو باغ دلم
عشق تو در سرشت من، اى تمام حاصلم
نام تو رمز نجات است، عالمى مستانه ‏ات
بهتر از آب حيات است، آب سقاخانه‏ ات
اى خداى مهربانى....
چون كبوتر پر كشم بر بام تو
بر سرم آمد هواى دام تو
تا بميرم بر تو ميباشم اسير
يا على موسى الرضا دستم بگير
اى خداى مهربانى....
تو امامى و رئوفى، اى خداى عشق و مهر
سايه از سايه‏ ى تو، روشنايى سپهر
آرزوى چشم تارم، ديدن رخسار تو
تا شود جان و دل من، يكسره بيمار تو
اى خداى مهربانى....
سبك: (اى شكوه آفرينش )
 

«گل محمدى» 
نجمه آورده گلى
در گلستان ولا
شد شكوفا غنچه‏ ى
روى زيباى رضا
اى گل محمدى يا رضا خوش آمدى
از رخ ماه رضا
چشم موسى روشن است
خانه‏ ى هفتم امام
از وجودش گلشن است
اى فروغ سرمدى يا رضا خوش آمدى
پا نهاده در جهان
عالم آل رسول
چشمه سار مرتضى
سرو گلزار بتول
نور پاك ايزدى يا رضا خوش آمدى
شيعيان را هشتمين
حجت حق آمده
از فلك بر خاكيان
نور مطلق آمده
آفتاب احمدى يا رضا خوش آمدى
نور ثامن الحجج
در جهان روشنگر است
تهنيت عاشقان
بر مهدى و رهبر است
خيمه بر دلها زدى يا رضا خوش آمدى
محمود تارى (ياسر)

«هشتمين نور»
ميلاد رضا
آمده ياران
عالم ز رخش
شده گلباران
از يمن تو من
لاله افشانم
(يا رضا رضا اى رضا جانم)
گلزار ولا
هشتمين نور است
در جلوه رخ
هشتمين نور است
پيدا ز تو شد
صبح رخشانم
(يا رضا رضا اى رضا جانم)
بشنو ز سما
نغمه ‏ى يا هو
آمد به جهان
ضامن آهو
بنما نظرى
بر تو مهمانم
(يا رضا رضا اى رضا جانم)
مهرى كه چنين
از افق پيداست
ثامن الحجج
زاده‏ ى موساست
خورشيد ولا
نور ايمانم
(يا رضا رضا اى رضا جانم)
مرآت رخ
سرمد است اين گل
پاره‏ ى تن
احمد است اين گل
اى غنچه ببين
از تو خندانم
(يا رضا رضا اى رضا جانم)

«لاله ‏ى خوشبو»
گل مى‏ ريزد از دست هر ستاره
كه آورده نجمه على دوباره
از مدينه به نجف غرق شعف سرتاسر
به تماشاش زده خيل ملك بال ‏وپر
زاده‏ ى موسى جعفر گل زهرا و حيدر
گل مى ‏ريزد از دست هر ستاره
كه آورده نجمه على دوباره
سلطان برج طوس
كرده بر دل جلوس
از شهر فاطمه
سر زد شمس الشموس
از مدينه به نجف غرق شعف سرتاسر
به تماشاش زده خيل ملك بال و پر
زاده‏ ى موسى جعفر گل زهرا و حيدر
گل مى ‏ريزد از دست هر ستاره
كه آورده نجمه على دوباره
سيد و سرور من
تو لاله‏ ى خوشبويى
دلبرم تاج سرم
تو ضامن آهويى
دارم از تو گفتگويى
تو مرا آبرويى
گل مى‏ ريزد از دست هر ستاره
كه آورده نجمه على دوباره
در كمند توام
مستمند توام
مست مست مست
يك لبخند توام
قرآن باشد مدح توآيه ‏آيه
خلد برين ما دارالولايه
گل مى‏ ريزد از دست هر ستاره
كه آورده نجمه على دوباره
ز مى سقاخونت تا به ابد مدهوشم
پنجره فولاد تو به صد جنان نفروشم
عشق تو ربوده هوشم
زخمت باده نوشم
گل مى‏ ريزد از دست هر ستاره
كه آورده نجمه على دوباره
اى مهر بى دليل
هستم عبدى ذليل
به تو دل بسته ‏ام
مولانا الدخيل
گل مى ‏ريزد از دست هر ستاره
كه آورده نجمه على دوباره
 محمد رضا طاهرى، سبك: سال 80
 

«هميشه مهربان»
اى بهار عاشقان گلبن ولادتت
شرط عشق و بندگى رتبه ‏ى ولايتت
مژده مى‏ دهد به بهشت از گل محمدى
يا رضا خوش آمدى
در حريم سبز نور گل تماشايى شده
دامنش آيات نور نجمه زهرايى شده
دارد اين زيبا جمال جلوه ‏هاى سرمدى
يا رضا خوش آمدى
امشب اين دلى كه هست محو عشق او كنم
تا شود او ضامنم جان خود آهو كنم
بين خوبان جهان از همه سرآمدى
يا رضا خوش آمدى
اى هميشه مهربان اى فروغ همدلى
شوق نامت مى‏دهد بوى زهرا و على
اى رضاى اهل بيت اى صفاى ايزدى
يا رضا خوش آمدى
خوش بود امام ما با تو آشنا شدن
مى‏ دهد به جان صفا بنده ‏ى رضا شدن
دل ما شكسته بود تو پناه ما شدى
يا رضا خوش آمدى

«شافع محشر»
[على موسى الرضا - على موسى الرضا - على موسى الرضا
(ضامن آهو مددى مولا مولا) (2)]
آقا جون منه - مهربونه منه - همزبون منه - گنبد زرد و خوشكلش چه دلنواز
ديوونه مى‏ خونه - عاشق و مستونه - آقا جون مى ‏دونه -
بچه ‏ى ايرون به امام رضا مى ‏نازه
جان، خدا اسمتو با اين گلم سرشته - جان، رو دلم مدد امام رضا نوشته
[على موسى الرضا (3) (ضامن آهو مددى مولا مولا)] (2)
به دلامون توون - امير خراسون - دلبر مهربون - همون كه نامش دلارو برده به والله
شافع محشره - ساقى ودلبره، از همه بهتره، هزار تا يوسف به پيشش مرده به والله
جان، خدا اسمتو با اين گلم سرشته - جان، رو دلم مدد امام رضا نوشته
[على موسى الرضا (3) (ضامن آهو مددى مولا مولا)] (2)
دل من كوى تو، قبله‏ ام موى تو، منم آهوى تو، اسير صيد تو مى ‏شم ارباب من باش
با هزار عشق و شور، با دلى پر غرور، غرق نور و سرور،
من شب سرد و تاريكم، تو مهتابم باش
[على موسى الرضا (3) (ضامن آهو مددى مولا مولا)] (2)
هر تپش اين دل من مى‏ گه با احساس، يا ضامن آهو مدد به حق عباس
آقامون دلبره، ماهارو مى ‏خره، كربلا مى ‏بره، با اون نسيمش كه داره بوى گل ياس
آقامم مى‏ دونه، مى‏ خونم مستونه - مثل يك ديوونه -
ميون بين الحرمين روضه‏ ى عباس
كاش دلامون دوباره باز بشه هوايى - كاش هممون با هم بشيم كرببلايى
[على موسى الرضا (3) (ضامن آهو مددى مولا مولا)] (2)
 مختارى، سبك: سال 82
 

«ملك جنون»
بسته‏ ام بار سفر را، مقصدم ملك جنونه
ميزبانم توى اون شهر، يك كريم يه مهربونه
[حرم، على، حرم،على، على موسى الرضا مولا (2) ]
موقع رفتن رسيده، دارم قرآن و مى‏ بوسم
اى خدا مواظبم باش، راهى تربت طوسم
[حرم، على، حرم،على، على موسى الرضا مولا (2) ]
من مى ‏رم سوى زيارت، آب نريزين پشت پايم
كسى فكر اومدن نيست، من مسافر رضايم
عشق مولا، مهر مولا، توى جونم كرده ريشه
به خودم مى‏ گم كه دنيا بى امام رضا نمى‏ شه
[حرم، على، حرم،على، على موسى الرضا مولا (2) ]
مادرم مى ‏گفت قديما، وقتى داشتى مى‏ شكفتى
با زبون بى زبونى، يا امام رضا مى‏ گفتى
عاشقى من خسته، پا به سر حد جنونه
مى‏ زنه قلب اسيرم، شبيه نقاره خونه
[حرم، على، حرم،على، على موسى الرضا مولا (2) ]
 مختارى، سبك: سال 82
 

«اميد بخشش»
روى لوح دلم حق نوشته
عشق تو بهترين سرنوشته
به خدا اهل دل خوب مى‏ دونند
حرمت قشنگ‏تر از بهشته
(كفتر ايوون طلاتم يه عمريه كه مبتلاتم مشترى درد و بلاتم) (2)
مولا مولا يا رضا (4)
دلم از عشق تو گر گرفته
جام خالى داده و پر گرفته
هر گنهكارى كه اينجا اومد
لقبى بهتر از حر گرفته
(حر خطا كار تو هستم دل به تولاى تو بستم از مى‏بخشش تو مستم) (2)
مولا مولا يا رضا (4)
پايتخت ولا مشهد تو
قبله ‏ى قبله ‏ها مرقد تو
همه گلدسته‏ هات مثل طوبى
آسمون بهشت گنبد تو
(زائر تو به حق رسيده از همه جز تو دل بريده آينه خدا رو ديده )(2)
مولا مولا يا رضا (4)
 سبك: (اگر آن ماه نمونه...)
 

«رضوان طوس»
امير جان و مولاى منى (2)
تو همه ‏ى، عشق و حاصل منى (2)
حريم پاكت، رشك جنت و بهشت(2)
خداى تو، نامت را به دل نوشت(2)
امير جان و ...
كوى عشقت بود از جنت و رضوان برتر
گل روى تو زهر باغ و گلستان برتر
پادشاهان همه بر درگه قدست چو غلام
نوكرى‏ات بود از ملك سليمان برتر
امير جان و ...
تويى نگار و يار آسمانى‏ام(2)
تويى رضا، رب مهربانى‏ام(2)
امير جان و ...
تيغ عشقت به نظر دست ملائك ببرد
كه جمالت زد و صد يوسف كنعان برتر
حسن خوبان همه يك ذره ز حسن رخ توست
چه بگويم كه تويى از همه خوبان برتر
امير جان و ...
 سبك: (خداى عشق و...)
 

«آهوى سرگردان»
آهوى سرگردان تو، امشب شده مهمان تو
خواهد كه آسوده شود، در سايه ‏ى ايوان تو
ديوانه‏ ى رويت منم (امام رضا)
پروانه‏ ى كويت منم (امام رضا)
سلطان على موسى الرضا - امام رضا
اى جنت الماواى من، كنج حريم حرمت
دست گدا و كرمت، چشم گدا و قدمت
مست مى‏ جام توام (امام رضا)
كبوتر بام توام (امام رضا)
سلطان على موسى الرضا - امام رضا
 بنى فاطمه
 

«گداى پور كاظم»
به سوى شهر دلبران، غمت نموده عازمم
اسير و آواره منم، گداى پور كاظمم
ستاره‏ ى شب‏هاى من رضا- ترانه‏ ى لب‏هاى من رضا
مولا مولا ابالحسن - اباالحسن - اباالحسن (2)
منم كبوتر حرم نمى‏ كنم هول و ولا
تا به سحر پر بزنم به دور گنبد طلا
هستم دخيلت يا امام رضا - فداى ايلت امام رضا
مولا مولا ابالحسن - اباالحسن - اباالحسن (2)
 بختيارى
 

«گل نجمه»
سر زده آن ماه عالمين
آمده آن وارث حسين
گو غم دگر زين سرا رود
گو دل تا كوى رضا رود
اى، ديدگان نجمه پر ستاره گشته است
بر رخش همه جهان نظاره گشته است
اى نور حق، اى هست من
گيراى رضا، تو دست من
پا بست تو از روز اول شده اين دلم
خود تو ببين سويت بود دست توسلم
يا مولانا اى پناه ما
اى سويت گشته نگاه ما
اى جانا اى كعبه همه
اى روى تو قبله ‏ى همه
اى، آسمان ز مقدمت چه با صفاست
خاك تربتت به درد ما دواست
اى حاصلم ناقابلم
كن يك نظر، بر اين دلم
مرغ دلم پر مى‏ زند سوى تو يا رضا
تا كه بگيرد لانه در كوى تو يا رضا

«محراب ملائك»
مست مست جام لبت، تا سحرم
من به عشق روى مهت، در به درم
من غلامم از غلامى مفتخرم
قسمتم كن پر زنم بر گرد حرم
يا على موسى الرضا
اى دو عالم در پناه، گيسوى تو
شده محراب ملائك، ابروى تو
باغ جنت، تا ابد خار تو شده
دل گرفتار، گرفتار تو شده
يا على موسى الرضا
من اسير طره ‏ى گيسوى توام
كعبه‏ ام هستى و طوف روى توام
قبله من كعبه من گل رويت يا مولا
مروه ‏ى من زمزم من شده كويت يا مولا
يا على موسى الرضا

«رئوف طه» 
همه عشقم تويى رضا جان
تو بيا تا كنم فدا جان
(كه اسير توام مولا) (2)
مى‏ كنم هستى مو فدات
به فداى كبوترات(2)
اى قرارم، من تو رو دارم
يا رضا يا رضا مولا (4)
حرم تو بهشت عشقه
اسم تو سرنوشت عشقه
(به تو وابسته شد دلها) (2)
همه ‏ى آرزوى من
نظرى كن به سوى من (2)
قبله گاهم، نما نگاهم
يا رضا يا رضا مولا (4)
اى رئوف عترت طه
اى امام مهربون ما
(كرمى كن عزيز زهرا) (2)
حك شد اسمت به دلم
اما من از تو خجلم (2)
كن نگاهى، كه پر گناهم
يا رضا يا رضا مولا (4)
سبك: (گل باغ و بهارم...)
 

«مهر مهر آفرين»
اى امام رئوف مهربان و عطوف (2)
بارگاهت عرش لطف است و كرم (2)
پايتخت مهربانى، اين حرم (2)
مهر مهر آفرين از همه بهترين (2)
هر كه بياد تو حرمت برا زيارت
رو سرش مى ‏كشى تو دست محبت (2)
نام خوبت على از خدا منجلى (2)
همچو حيدر عالى و اعلى تويى (2)
همچو قرآن، مصحف موسى تويى (2)
اين جهان آيه‏ ات مهر و ماه سايه‏ ات (2)
تو بهترين تصوير بيدارى و خوابى
چى ميشه يه بارم تو قلب من بتابى (2)
هر كه شد زائرت مانده در خاطرت (2)
در قيامت خود بگيرى دست او (2)
همنشينت مى ‏شود او روبرو(2)
اى گل فاطمه اى پناه همه (2)
به ديدن زائر مياى سه جا رضا جان
نامه‏ ى اعمال و صراط و پاى ميزان(2)
سبك:(سر زده ماه عشق....)
 

«معجزه حضرت موسى» 
تموم آسمون ستاره بندون زمينه
اومده كهكشون تا كه جمالتو ببينه
از تو مدينه تا مشهد تو
به هر قدم فرشته‏ ها يه گل مى ‏كارند
قنداقه‏ ى تو رو دست مادر
به صورتت همه گل بوسه مى ‏ذارند
اى گل نجمه، اى گل زهرا، اى گل فاطمه رضا رضا اى گل زهرا( (2)
براى ديدنت، فرشته‏ ها نوبت به نوبت
بهر بوسيدنت، مى‏ كشن از همديگه منت
تا كه ببينن، به طور سينا
معجزه‏ ى دوباره ‏ى حضرت موسى
روى تو مولا، چو يد بيضاء
چشمه‏ ى نوره تو تمام آسمونا
اى گل نجمه، اى گل زهرا، اى گل فاطمه رضا رضا اى گل زهرا( (2)
كاش يك‏بار ديگه ببينم اون گنبد زردت
بازم توى خونه ‏ت، بياد گداى دوره‏ گردت
چه خوبه مولا، بيام كنارت
ببوسم اون ضريح خوب و با صفاتو
يا كه ببوسم، تو حرم تو
خاك كف پاى تموم زائراتو
اى گل نجمه، اى گل زهرا، اى گل فاطمه رضا رضا اى گل زهرا( (2)
سبك: (ميگن كه كربلات...)
 

«بشارت فرشتگان»
اى عاشقان شوق ولا جان را صفا داد
هستى بشارت از گل روى رضا داد
دل بر خيالش آيينه بسته
ريزد به پايش گل دسته دسته
جانم رضا جان، جانم رضا جان
آمد امام مهربان خورشيد هستى
آمد رضاى اهل بيت حق پرستى
آمد گل ياس، بر نخل كوثر
چشم و چراغ موسى بن جعفر
جانم رضا جان، جانم رضا جان
اى نجمه، خورشيد دل و جانت مبارك
شمس الضحى دارى به دامانت مبارك
آهوى دلها شرمنده‏ ى او
عشق ولايت زينبنده ‏ى‏او
جانم رضا جان، جانم رضا جان
روى نياز بى پناهان در حريمش
لطف و كرامت نعمت دست كريمش
از او شرافت دارد خراسان
در سايه‏ ى اوست ايمان و ايران
جانم رضا جان، جانم رضا جان

«كبوتر گنبد»
تويى كه عشق همه‏ اى يا رضا
گل گل فاطمه ‏اى يا رضا
عالم آل احمد
جلوه‏ ى نور سرمد
تويى اى دلبر من
دسته گل محمد(2)
مولا (5) تويى كه عشق همه‏ اى...
امام مهربون من يا رضا
درد و بلات به جون من يا رضا
خورشيد آسمون من يا رضا
اسمتو رو زبون من يا رضا
مولا (5) تويى كه عشق همه‏ اى...
دارو ندار من تويى يا رضا
چاره‏ ى كار من تويى يا رضا(2)
قبله‏ ام حرم تو
اميدم كرم تو
كى ميشه بيفتم من
رو خاك قدم تو (2) مولا (5)
كفتر بارگاهتم يا رضا
منتظر نگاهتم يا رضا
هميشه در پناهتم يا رضا
عاشق روى ماهتم يا رضا
مولا (5) تويى كه عشق همه ‏اى...
كبوتر گنبدتم يا رضا
سائل خيلى بدتم يا رضا(2)
ميام بين كفترات
گوشه ‏ى صحن و سرايت
مى ‏كنم سرمه‏ ى چشم
غبار كفشداريات (2) مولا (5)
عبد مدام تو منم يا رضا
دخيل نام تو منم يا رضا
اسير دام تو منم يا رضا
ببين غلام تو منم يا رضا
مولا (5) تويى كه عشق همه ‏اى...
سبك: (بهانه دل منى....)
 

«مرهم يار»
بده ساقى سبوى من، شده مى ‏آروزى من
دمى اى يار با وفا، بنشين رو به روى من
همه هستم، دل به تو بستم امام رضا
آشنايم، اگر چه پستم امام رضا
مولا مولا يا امام رضا (4)
تو گلستان عشقى و دل من خار راه تو
به خدا تا قيامتم، سائل يك نگاه تو
نظرى كن، گذرى كن، به كوى دل
كه بود ديدن رخت آرزوى من
مولا مولا يا امام رضا (4)
هر نفسم نام نيك تو، مى‏برم اى نگار من
صنما عشق روى تو، همه دار و ندار من
به دوعالم نفروشم غم تو را
كه دلم خواهد از ازل مرهم تو را
يا مولا يا امام رضا (4)
 ميرداماد، سال 78
 

«كبوتر حرم» 
مولا مولا يا امام رضا (4)
(تشنه ‏ى سقاخونتم مولا رضا جان)(2)
(سائل مهمونخونتم مولا رضا جان)(4)
اگه تو جونمو بخواى حرفى ندارم (2)
رو خاك پاى نوكرات، سر ميگذارم(2)
نوكرى نوكر تو، بهتر ز شاهان
جاروكشى حرمت، ملك سليمان
مولا مولا يا امام رضا (4)
مرغم و در دام توام مولا رضا جان
كبوتر بام توام مولا رضا جان
هر كسى خاطر خواه يه دلبر نازنينه
برا ديدنش هميشه سر راهش ميشينه
دل من اسير روى دلكش نگارمه
ديگه آروم نداره تا روى يارو ببينه
مولا مولا يا امام رضا (4)
عاشق ديدار توام مولا رضا جان
عبد گرفتار توام مولا رضا جان
ضريح و بارگاه تو باغ بهشتم
محبت و مهربونيت، عين سرشتم
به خاك آستان تو، بنشسته ‏ام من
به پنجره فولاد تو، دل بسته ‏ام من
مولا مولا يا امام رضا (4)
سبك:(عاشق و سرمست توام...)
 

«چنين شبي»
به چنين شبى شده پرده در گل باغ وحدت سرمدى
به چنين شبى شده بهر ور دو جهان ز رحمت ايزدى
به چنين شبى شده جلوه گر ز بهشت عزت احمدى
پسرى ز مادر با هنر كه بنا به حكمت سرمدى
سر او وثيقه‏ ى دين بود به كنار خاتم انبيا
شده رنگ چهره ‏ى اختران شب ما ز نور لقاى شه
ز زمين رسيده به آسمان نغمات مدح و ثناى شه
چو در آيد از در عاشقان سر ما به سجده ‏ى پاى شه
به ولاى او سبق از جنان برد اين سر از ولاى شه
كه در آن چنين شب و محفلى بود از ولادت او به پا
به كمال و رتبه‏ ى اعتلا بلغ العلى بكماله
به جمال و چهره ‏ى دلربا كشف الدجى بجماله
به خصال و شيوه ‏ى مرتضى حسنت جميع خصاله
سير محمد مصطفى صلوات عليه و آله
ز كمال او ز جمال او ز خصال او شده بر ملا
به مقام عشق و وفا قسم كه خداى عشق و وفا تويى
به قلوب اهل صفا قسم كه اميد شاه و گدا تويى
كه به هر كجا نظر افكنم چو خدا عيان همه جا تويى
نشوى رضا كه بگويمت به خدا قسم كه خدا تويى
چه كنم كه صحبت كفر و دين شده سرّ مطلب و مدعا
 محمود كريمى
 

«ماه منير»
در حريم رضا گوشه نشينم (2)
تا مگر روى ماهش را ببينم (2)
ماه منيرم، برات بميرم (2)
قلبمو دادم به تو و پس نمى‏ گيرم(2)
اى رضا جان اى رضا جان (2)
اى رضا جان اى رضا جان (2)
رضا غريب الغربا
رضا معين الضعفا (2)
رضا رضا امام رضا (2)
قربون كبوتراى حرمت امام رضا(2)
قربون اين همه لطف و كرمت امام رضا
آقا جون دوستت دارم (2)
رضا غريب الغربا
رضا معين الضعفا
رضا دواى درد ما
رضا حبيب شهدا
قربون كبوتراى حرمت امام رضا
قربون اين همه لطف و كرمت امام رضا
آقا جون دوست دارم
دلم مى‏ خواد هر چى ‏دارم
نذر امام رضا كنم (2)
دارو ندارم و يه جا
به راه اون فدا كنم (2)
قربون چشات برم از راه دورى اومدم(2)
جاى دورى نميره اگه به من نگاه كنى
اسم منو صدا كنى
خودت منو دوا كنى
رضا غريب الغربا
رضا معين الضعفا
رضا دواى درد ما
رضا حبيب شهدا
به فداى كفترات كه دوستدارم تو دست تو
كفترى باشم كه تنها تو منو رها كنى(2)
دلم مى‏ خواد هر چى دارم دونه و گندم بخرم (2)
با چشم گريون همه رو هديه به كفترات كنم
قربون كبوتراى حرمت امام رضا
قربون اين همه لطف و كرمت امام رضا
آقا جون دوستت دارم (2)
صد هزار دفعه ا‏م شده پاى ضريح زارمى‏ زنم
تا دلت بسوزه و يه بار منو نگاه ‏كنى
اسم منو صدا كنى
برا خودت سوا كنى
اسم منو صدا كنى
خودت منو سوا كنى
دلمو گره زدم به پنجره‏ ات دارم ميام
دوست دارم تا من مى‏ يام زود گره‏ هامو وا كنى(2)
آقا جون دوستت دارم (2)
رضا غريب الغربا
رضا معين الضعفا
رضا دواى درد ما
رضا حبيب شهدا
تو غريبى و منم غريبم اما چى ميشه دل اين غريبه رو با خودت آشنا كنى
آقا جون دوستت دارم (2)
دوست دارم شب تا سحر روبه روى حرم باشم
دوست دارم رو به روى گنبد زردت بشينم
تا سحر گريه كنم همه ‏اش رضا رضا كنم
آقا جون دوستت دارم (2)
دوست دارم تو حرمت روضه زهرا بخونم
دوست دارم تو حرمت روضه مادر بخونم
يه يادى از غريبى على مرتضى كنم
 حداديان
 

«امير كرم»
غير تو هيچ كس و نمى ‏خوام، جز سر كوى تو نميام
گنبدت قبله‏ ى نگامه، كه تويى سوى هر دو چشمام
قلب من مى‏ زنه برات همراه بال كفترت
وقت مردن، اشهد من، يا رضا يابن الزهرا
خدايى كه منو سرشته، اسمتو رو دلم نوشته
حرمت عرش عاشقى و، كفشدارياتم بهشته
كعبه ‏ى عشقم حرمت، چشم اميدم كرمت
بى قرارم، تو رو دارم، يا رضا يابن الرضا
بى تو هر شب دلم مى ‏گيره، آخه قلبم به تو اسيره
اگه يه لحظه بى تو باشم، مرغ دل تو سينم مى‏ ميره
صداى نقاره خونه ‏ت، منو مى ‏كنه ديوونه‏ ت
همه ذكرم، همه فكرم، يا رضا يابن الزهرا
 سبك: (سر راه تو رو مى‏گيرم....) - زمزمه
 

«بارگاه عشق» 
اى ساقى صفا، مستم ز جام تو
كى مى‏شود مرا، آيد پيام تو
يار غريب من، مولا حبيب من (تنها طبيب من) (2)
مولاى من رضا (4)
آيم به كوى تو، با آرزوى تو
خواهد رسد دلم به وصل روى تو
هستم گداى تو، من در هواى تو (افتم به پاى تو) (2)
مولاى من رضا (4)
در بارگاه عشق، ساقى تويى رضا
عالم فنا شود، باقى تويى رضا
بنگر نشسته ‏ام، با بال خسته ‏ام (دل بر تو بسته‏ ام) (2)
مولاى من رضا (4)
يارو حبيب من، تنها تويى رضا
باشى طبيب من، دردم نما دوا
هستم غلام تو، مستم ز جام (قربان نام تو)
مولاى من رضا (4)
زمزمه،سبك: (اى روح پيرم...،ميخانه شد دلم...)
 

«حج فقيران» 
رضا رضا يا رضا مولا (3)
ساقى باده كوثر آمد
ثانى حضرت حيدر آمد
جلوه‏ ى رأفت داور آمد
عالمى مست جمال رضا شد
آمده عالم آل پيمبر
سر زده نور جمال پيمبر
وارث علم و كمال پيمبر
آمد و آسمان غرق صفا شد
رضا رضا يا رضا مولا (3)
ملكا ز روى رحمت، نظرى نما گدا را
كه تويى صفاى آب و دل من چو سنگ خارا
ز دو ديده اشك شوقم شده همچو چشمه سارى
كه دهد شميم يادت، به وجود من صفا را
رضا رضا يا رضا مولا (3)
به طريق اهل عرفان، تويى آن حج فقيران
به قبولى طوافم، بنگر طواف ما را
به فقير خسته حالت، نظرى نما رضا جان
نكند ز خود برانى تو گداى بينوا را
رضا رضا يا رضا مولا (3)
حرمت كعبه و قبله ‏ى مستان
ديدن كوى تو حج فقيران
هستى‏ام بادا فدايت رضا جان
نام تو دلبر اهل ولا شد
رضا رضا يا رضا مولا (3)
سبك: (دل و دلبر...)
 

«يار تماشايى»
اى كه دلم روز و شب، در حرمت پر زند
با پر بشكسته بر، خانه ‏ى تو در زند(2)
بده تو راهم يا رضا جان، جز تو نخواهم يا رضاجان، روى تو ماهم، يا رضا جان
همه ‏ى پناهم يا رضا جان( (2)
بر دل من كن نظر، اى گل زهرايى‏ام
رخ بنمايك سحر، يار تماشايى‏ام(2)
يا زهرا رضا جان (2)
در شب تنهايى‏ام، اى همه هستى من
ياد تو در هر زمان، جرعه ‏ى مستى ما(2)
صحن و سرايت، يا رضاجان، پر از صفايت، يا رضاجان، جهان گدايت،يا رضا جان
همه به فدايت، يا رضا جان (2)
سبك:(قاصدك منى...)
 

«عبد رضا» 
مرغ دلم هوايى، كوى رضا شد اى‏ خدا
هيچ جا ديگه نمى‏ پره، جز حرم عشق ‏رضا
هميشه ذكر لب من رضا رضا باشد
دلم ميون دلبرا، به او رضا باشد
(عزيز زهرا امام رضا) (3)
بال و پر شكسته و، در طلب شفا شدم
براى بندگى حق، عبد تو يا رضا شدم
چه كار كنم دوست دارم، تويى تو جانانم
امام مهربون من فداى تو جانم
جان به فداى تو يا رضا
منم گداى تو يا رضا(2)
عزيز زهرا امام رضا (2)
صحن و سراى حرمت، جنت من بهشت من
روز ازل مهر تو شد فطرت من سرشت من
به هر كجا نظر كنم جمال تو ببينم
در همه جا ياد توام، عشق تو شد دينم
تويى نماز و نياز من
نوا و سوز و گداز من(2)
(عزيز زهرا امام رضا) (3)
سبك:(آى عاشقا...)،(نور جمال كبريا...)
 

«سلطان ملك طوس»
گل مى‏ ريزد از دست هر ستاره(2)
كه نجمه آورده على دوباره(2)
از مدينه به نجف غرق شعف سرتاسر
به تماشاش زده خيل ملك بال و پر
زاده‏ ى موسى جعفر گل زهرا و حيدر
سلطان ملك طوس، كرده بر دل جلوس
از شهر فاطمه - سر زده شمس الشموس
اى درياى لطف تو بى كرانه
از شوق تو دل مى ‏گيره بهانه
سيد و سالار من، تو لاله ‏ى خوشبويى
دلبرم، تاج سرم، تو ضامن آهويى
دارم از تو گفتگويى، تو مرا آبرويى
در كمند توام، مستمند توام
مست مست مست يك لبخند توام
قرآن باشد مدح تو آيه آيه
خلد البرين ما دارالولايه
ز مى ‏سقا خونت، تا به ابد مدهوشم
پنجره فولاد تو، به صد جنان نفروشم
عشق تو ربوده هوشم
ز خمت باده نوشم
اى مهر بى بديل، هستم عبدى ذليل
به تو دل بسته‏ ام، يا مولا الدخيل
شاعر: عليرضا شريف، محمد طاهرى، سبك: سال 80
 

«زائر رو سياه»
السلطان يا اباالحسن (رضا جان) (2)
تويى تموم عشق من (رضا جان) (2)
بهشت من ياد تو، (رضا جان) (2)
پنجره فولاد تو، (رضا جان) (2)
اى تموم حاصلم، رضا، رضا، رضا، رضا
ميگه كفتر دلم، رضا، رضا، رضا، رضا
اى همه آرزوى من (رضا جان) (4)
ذكر تو گفتگوى من (رضا جان) (4)
دلم اسير يادته (رضا جان) (4)
دلشده‏ ى جوادته( رضا جان )(4)
اى تموم حاصلم....
سائل بى پناه تو (منم من) (4)
زائر رو سياه تو (منم من) (4)
بنده ‏ى عشق تو منم (رضا جان) (4)
مى‏ نويسم رو كفنم (رضا جان) (4)
اى تموم حاصلم....
 شور، سبك:(عبدم و مولايم تويى...)
 

«ساحل عشق»
طى شده دوران بى ‏وفايى
گشته پايان شب جدايى
نغمه‏ ى دل‏ها شده رضا
به هر زمانه به هر كجا
كبوتر دل كند نوا
همه فداى تو يا رضا (امام رضا يا امام رضا) (3)
ساحل عشقى به موج هستى
اسم تو باشد به اوج هستى
دل شد از نام تو با صفا
تو ساقى جان خسته‏ اى
به كنج قلبم نشسته‏ اى
سبوى دل را شكسته ‏اى
(امام رضا يا امام رضا) (3)
از تو مولا جز تو را نخواهم
كفتر عشقم غذا نخواهم
من شوم تنها به تو رضا
اگر مرا يك كرم كنى
رها دل از درد و غم كنى
كبوترى در حرم كنى
(امام رضا يا امام رضا) (3)
بارگاه و گنبدت چه زيباست
ضريح تو دلرباى دلهاست
صاحب دلهايى به خدا
به حق زهرا غم مرا
به گوشه چشمى دوا نما
كه من شوم عبد تو رضا
(امام رضا يا امام رضا) (3)
سبك:(عاشقى....)
 

«قبله ‏ى هشتم »
در به در كوى توام
قبله‏ ى من امام رضا كعبه‏ ى من امام رضا (2)
در همه جا سوى توام
قبله‏ ى من امام رضا كعبه‏ ى من امام رضا (2)
درد و بلات به جون من رضا جان (2)
دلبر مهربون من رضا جان (2)
يا رضا يا رضا (2)
اى سند نجات من، ولايت تو يا رضا(2)
صحن تو وعشق تو كعبه و كربلاى ما
دلم بود به ياد مدينة الرضا، رضا
زيارتت به دين من زيارت خدا، رضا
درد و بلات به جون من رضا جان (2)
دلبر مهربون من رضا جان (2)
يا رضا يا رضا (2)
در همه جا سوى توام
خوش اومدى امام رضا (2)
لحظه به لحظه دم به دم
بر حرمت سلام من (2)
به غرفه ‏هاى مرقدت
خرده گره زبان من
الا الا ثناى تو
ذكر على الدوام من
رئوف من، عطوف من
اميد من، امام من
قربون صحن با صفات رضا جان
فداى او كبوترات رضا جان
درد و بلات به جون من رضا جان
دلبر مهربون من رضا جان
يا رضا يا رضا (2)
درد و بلات به جون من رضا جان
دلبر مهربون من رضا جان
در همه جا سوى توام
قبله‏ ى من امام رضا كعبه ‏ى من امام‏رضا
الهى من فدات بشم
خوش اومدى امام رضا(2)
قربون اون چشات بشم
خوش اومدى امام رضا(2)
درد و بلات به جون من رضا جان(2)
دلبر مهربون من رضا جان(2)
 سعيد حداديان
 

«كبوتر پر بسته»
از راه دورى اومدم، كبوترى پر بسته ‏ام
از اين همه جور فلك، ببين آقا چه خسته‏ ام؟
اومده‏ ام بهت بگم، از همه جا رونده شدم
تو اين ديار بى كسى، خسته و درمونده شدم
اگه كبوتر چاهيم، ولى شما رو دوست دارم
مثل كبوتر سفيدا، سر به ديوارت بذارم
خوب مى ‏دونم، صاحب خونه با هر چى بد همنشينم
اما بذار تا زنده‏ ام، رو پشت بومت بشينم
با يك نگاه خشگلت، جون منو صفا بده
پشت ضريح نقره ‏ات،قلب منو شفا بده
بين كبوتر سفيدا، يه مشت بهم دونه بده
تو گوشه ‏اى از حرمت، آقا بهم لونه بده
بذار پيشت بمونم، تا كسب آبرو كنم
با بال و كاكل سيام، صحن‏تو رو جارو كنم
با مهربونيات آقا، از همه كس جدا شدم
مى ‏خوام دو عالم بدونه، كه كفتر رضا شدم
تو كريمى نذار كه من، اسير درد و آه بشم
اگر بمونم قول مى ‏دم، كفتر سر به راه بشم
حرف و حديث دلمو، پيش غريبه نبرم
به جز حريم حرمت، يه جاى ديگه نپرم
به جون هر چى عاشقه، كفتر چاهى دل داره
اونم مى‏ خواد كه سرشو، به زير پاهات بذاره
شاعر: اميرحسين ميرحسينى، احمد واعظى، سبك سال 80
 

«قبله ‏ى هفتم»
امام رضا فدات بشم...........
دلم مى ‏خواد نظاره‏ اى به سوى اين گداكنى
گره تو كارم افتاده به يك اشاره واكنى
امام رضا فدات بشم...........
به گندمى كه زائرت نذر كبوترات كنند
تو گندمى نذر منه فقير و بى نوا كنى
امام رضا فدات بشم...........
آقا جون تو دنيايى كه كوچيكه اين همه تو كرم دارى
نمى‏ دونم روز جزاء با زائرت چه ‏ها كنى
امام رضا فدات بشم...........
كاشكى شبيه نغمه‏ ى قشنگ نقاره خونت
دل منو تو فضاى حريم خود رها كنى
امام رضا فدات بشم...........
اميد ندارم يه روزى تو رو، ز خود راضى كنم
اما تو مى‏ تونى منو با يك نگاه رضا كنى
امام رضا فدات بشم...........
على سوم و هشتم ولى و قبله ‏ى هفتم
الا سلاله ‏ى زهرايى، السلام و عليكم
رواق منظر چشمم نه غير تو باشم
بيا كه پابگذارى به روى ديده ‏ى مردم
اگر چه هستى من در خور تو نيست
مى ‏سازم بهاى گوشه ‏ى چشمى كه بشكفد توسل
به صاحب تو خليلُ، چو عيب و موسى و عيسى
همه نشسته دو زانو براى كسب تعلم
خجل ز روى مهت، مهر و ماه جمله ‏ى كواكب
ز نور قبله‏ ى تو، روشنايى همه‏ ام تو
گشو دل به سخن پرچم پر ز حريمت
بيا به خيمه بيا
شنيدم سجيه الكم الكرم امام رضا
شما را رها كنم كجا برم امام رضا
رهين منت تو مى ‏شود كبوتر جانم
كرم كنى و بريزى اگر دو دانه گندم

«عزيز زهرا»
چشم تو گوهر و تو هر دلى جا نمى ‏شه
هر كس خاطر خواهى عزيز زهرا نمى ‏شه
امام رضا تو خودت لياقت ديونگى به من دادى
على جان عاقل ديونه پيدا نمى‏ شه
آقا جانم تا دلم مى‏ گيره همش مى ‏گم
هر چيزى جزء اين بگم دلم ديگه وا نمى‏ شه
آقا جان هر كسى، كسى داره منم فقط تو را دارم
همدم بنده كس به غير مولا نمى ‏شه
مى‏ دونى دوستت دارم امام راضا
مى‏ دونى عاشقتم امام رضا
تو غريب الغربايى مگه نه
دستگير ضعفايى مگه نه
جانم دل بر سر دستم سوى ميخانه رفتم
هوسم باده بود و در پى‏ پيمانه رفتم
چه كنم چشم ساقى مست مستم كرده
به نگاهى غم ز اين مى ‏پرستم كرده
شده دل چو پروانه به طواف جام و پيمانه
يابن الزهرا رضا مولا.....
اين همه دل به ميخانه به تماشاى ‏ساقى
همه مجنون و مبهوت رخ زيباى ساقى
همه مست شراب كوثرى هستند
همه مجنون و روى دلبرى هستند
دلبر دل‏ها گل مولا
ما همه مجنون اون مولا
يابن الزهرا رضا مولا........
دل مولا شده امشب مست چشم سياهش
دلبرت از همه خوبان به خدا بانگاهش
همگى در طواف خانه روى او
اشك مادر شده آب وضوى او
مدينه امشب صفا دارد
صفاى كرببلا دارد


«مرغ دل»
يا امام رضا يا امام رضا يا امام رضا يا امام رضا
قربون كبوتراى حرمت امام رضا
قربون اين همه لطف و كرمت امام رضا
ياامام‏رضا ياامام رضا ياامام‏رضا مولا
ياامام‏رضا ياامام رضا ياامام‏رضا مولا
شنيدم سجيتكم الكرم امام رضا
شما را رها كنم كجا برم امام رضا
يا امام رضا يا امام رضا يا امام رضا مولا
(آقا جون مهمونتم آهوى سرگردونتم)
اى ضامن‏آهو بيا من فدات كن آقاجون
اين جون ناقابلمو نذر چشات كن آقاجون
يا غريب الغربا منم غريبم
من مريض عشقم و توئى طبيبم
كفتر دل منو تو ايوونت دونه بده
تشنه ‏شه گرسنه ‏شه بهش آب و دونه بده
(آقا جون مهمونتم آهوى سرگردونتم)
اى ضامن‏ آهو بيا منو فدات كن آقاجون
اين جون ناقابلمو نذر چشات كن آقاجون
(آقا كنج قفسم ببين غريب و بى كسم)
مرغ دل شكستمو نغمه و آوازى بده
ميون اون كبوترات دل منو بازى بده 
(آقا جون مهمونتم آهوى سرگردونتم)

اى ضامن ‏آهو بيا منو فدا كن آقاجون
اين جون ناقابلمو نذر چشات كن آقاجون
تو رئوفى واسه تو شاه ‏وگدا فرق نداره
حاجتش روا مى ‏شه هر كى به تو رو مياره
(آقا جون مهمونتم آهوى سرگردونتم)
اى ضامن ‏آهو بيا منو فدات كن آقاجون
اين جون ناقابلمو نذر چشات كن آقاجون

«حرم قشنگ» 
شاكرم كه صاحب فخر و سرمايه شدم
همه دلخوشى ام اينه با تو همسايه شدم
توى اين شهر غريب تنها تو يارم شدى
همه دلخوشيم اينه شما دلدارم شدى
وقتى تو يارم باشى به دلم غم نمى‏ دم
يه وجب از خاكتو به دو عالم نمى ‏دم
مهربونى و كرمى، با وفا و با حرام
مشهدالرضاى تو مثل كربلاست برام
حرم قشنگ تو پر شور و همهمه است
مى‏ دونم توى حرم زيارت تو علقمه است
وقتى مردم آقا جون از يادت كم نذارى
وقتى روم خاك مى‏ذارم منو تنها نذارى
اگر پرسيدم ازم گفتند صاحب كجاست
به فرشته ‏ها مى ‏گم صاحبم امام رضاست
پنجره فولاد تو منو مجنون مى ‏كنه
غربتت تو شهر طوس دلمو خون مى ‏كنه 
السلطان اباالحسن (4)
هلالي، سبك سال 82
 

«عبدالرضا»
هر كى عشقم و به امام رضا مى ‏بينه مبهوط مى ‏شه
عاقلم يا ديوونه اينش ديگه به خودم مربوط مى‏ شه
اگر چه در شور و شينم
اگر چه مست حسينم
اگر چه در خواب عشقم
خمار بانوى دمشقم
من امام رضائيم (2)
امام رضا همه هست و وجودم
امام را همه تارو و پودم
امام رضا همه هست و وجودم
امام رضا همه بود و نبودم
من امام رضائيم (2)
وقتى دنيا اومدم مرده بودم تو منو دارى شفا
واسه همين بوده اسم منو مى‏ذارند عبدالرضا
من از همون روز اول
زنده به عشق تو بودم
اگر نبود عشق آقام
اصلا از اول نبودم
من امام رضائيم (2)
تويى سلطان و منم غلام تو، جز تو يارى ندارم
آقا جون اگر تو هم رهام كنى، خريدارى ندارم
با اين همه گناهم كسى نمى‏ ده راهم
از همه دل بريدم فقط تويى پناهم
من امام رضائيم (2)
هلالى، سبك سال 82
 

«عشق دلها»
اى نگار دلم اى قرار دلم
خسته اما سوى تو پر مى ‏زنم
پر به عشق روى دلبر مى‏ زنم
اى بت دل ربا
عشق دلها رضا
اين دل ديوانه‏ ى من مست تو باشد...
رونق بازار خدا دست تو باشد....
هو يا على موسى الرضا رضا، رضا جان...
اى نگار... اى خراسانى‏ام بى تو من فانى‏ام
تا ز چشمان تو گيرم آبرو
از زلال عشق تو گيرم وضو
كعبه يا، بوسه تو محرم طوس تو
قيمت آسمان طلاى گنبد تو، يا امام رضا

«من كيم؟»
رضا يا رضا رضا يا رضا مولا....
من در آغوش خراسان كعبه‏ ى بيت الحرامم
من پناه مرد و زن، من دستگير خاص و عامم
من ركوعم، من سجودم،
من سلامم، من قيامم،
من چراغ و چشم نه معصوم و باب چهار امامم،
من امام كل خلق اولين و آخرينم
من رئوف آل پيغمبر، رضا سلطان دينم
رضا يا رضا رضا.....
گه به دوش نجمه چون ماه درخشان مى‏ درخشم
گه به دست موسى جعفر چون قرآن مى‏ درخشم
گه به قلب اهل ايمان همچو ايمان مى‏ درخشم
گاه بر جام وجود، از قلب ايران مى ‏درخشم
گه فقيران، گاه و محرومان عالم را معينم
من رئوف آل پيغمبر، رضا سلطان دينم
على على على......
اى گنه كاران من از رحمت شما را مى ‏پذيرم
از عطاى خويشتن اهل خطا را مى‏ پذيرم
هر كه هستى باش من شاه و گدا را مى‏پذيرم
دوست و دشمن، غريب و آشنا را مى ‏پذيرم
در نمى‏ بندم به روى هيچ كس، آرى من اينم
من رئوف آل پيغمبر، رضا سلطان دينم
رضا يا رضا رضا.....
اهل ايران من به شهر طوس مهمان شمايم
در دل اين خاك، خورشيد خراسان شمايم
هم نگهبان شما، هم كعبه جان شمايم
مهر تابان شما و مهر ايمان شمايم
هان طواف آريد اينك دور قبر نازنينم
من رئوف آل پيغمبر، رضا سلطان دينم
على على على على
من صفا و شوق و شور اهل ايران را چون ديدم
از كنار تربت جدم پيمبر پاكشيدم
آمدم صحرا به صحرا تا به اين وادى رسيدم
همچو جان در سينه بر خاك خراسان آرميدم
گشته ايران حلقه‏ ى انگشتر و من چون نگينم
من رئوف آل پيغمبر، رضا سلطان دينم
على على على على
من حكيمم، من حليمم،
من ضعيفم، من سميعم،
من بصيرم، من كبيرم،
من عظيمم، من حياتم،
من مماتم، من سلامم،
من سليمم، من خليلم،
من مسيحم، من ذبيحم،
من كليمم، من سپهرم،
من نجومم، من امينم،
من على عالى اعلا اميرالمومنينم،
من سپهرم، من امانم،
من امينم،
من على عالى اعلا اميرالمومنينم
 حداديان، سبك سال 81
 

«هشتمين شمس ولا»
ساقى امشب عاشقان را جامى از صهبا دهد(2)
جرعه نوشان را شراب از ساغر مينا دهد
هفتمين شمس ولا را حق مهى زيبا دهد
هشتمين شمس ولايت دين و ايمانم رضا
اى رضا جانم رضا اى جان جانانم رضا
اى رضا جانم رضا اى جان جانانم رضا
شهريار كشور دل سبط ختم المرسلين (2)
پور شير حق على مولا اميرالمومنين
زاده ‏ى زهراي اطهر كوثر قرآن و دين
گوهر بحر حيا، دارو و درمانم رضا
اى رضا جانم رضا اى رضا اى جان جانانم رضا
اى رضا جانم اى جان جانانم رضا
مقدمت بادا مبارك هشتمين مولاى ما (2)
ثامن الطهارى و بدرالدّجى، شمس الضحى
گشته از ميلادت امشب شادمان ارض و سما
ضامن آهو رضا، اى نور چشمانم رضا
اى رضا جانم رضا اى جان جانانم رضا
اى رضا جانم رضا اى جان جانانم رضا
اى فداى گنبد و گلدسته، نيكوى تو (2)
جان بقربان حريم و مرقد خوشبوى تو
توتياى چشم (نجوا) گشته خاك كوى تو
من خطاكار و بدم اما پشيمانم رضا
اى رضا جانم رضا اى جان جانانم رضا
اى رضا جانم رضا اى جان جانانم رضا