اشعار و سبکهای میلاد حضرت علی (ع) - جبهه فرهنگی طاها
قصيده )
مهرحيدردرتن وجان من است
مهر حيدردين وايمان من است
مهر حيدركارصدمولاكند
مهر حيدرمرده رااحياكند
مهرحيدرگوهري بس قيمتي است
دُرّ اتممت عليكم نعمتي است
مهر حيدر ريسمان محكم است
مهر حيدردستگيرعالم است
مهرحيدر شمع بزم ابتداست
مهر حيدربهترين لطف خداست
مهرحيدرمرگ راشيرين كند
گورراگلزار عليين كند
مهرحيدرمهرداورميشود
مهرحيدرشيعه پرورميشود
شيعه نوري ازچراغ ابتداست
شيعه يك فريادازخودتاخداست
شيعه هرجاپاگذاردباعلي است
اول وآخركلامش ياعلي است
شيعه يعني گنج پنهان ازهمه
مثل قبربي نشان فاطمه
نماز بي علي والّا نماز نيست
نماز نيست نماز نيست
ديوار كعبه بي دليل كه باز نيست
كه باز نيست كه باز نيست
علي و مع الحق و مع الحق علي –
وصي نبي والي مطلق علي
يل دلاور سردار خندق علي-
سردار خندق علي
هـــــــــــو
امشب اگه دلت پر تبه فكركن
يه فكر كن يه فكر كن
علي؛ يكصد وده مرتبه ذكر كن
تو ذكر كن تو ذكر كن
شيري و دليري اسداللهي
– دستمو ميگيري تو يداللهي
ذکر دل من علي ولي اللهي-
علي ولي اللهي
هـــــــــــو
شراب عشق تو كه حد نداره نداره نداره
غم و غصه ديگه پا به فراره فراره فراره
آيه آيه ي حرف خدا همينه –
كور بشه هركي که نخواد ببينه
مرتضي علي امير مومنينه-امير مومنينه
هـــــــــــو
--------(ترکیب بند 13رجب)-----
ساقی رسید پس در میخانه پر شود
باده بریز باده که پیمانه پر شود
جامی بده حیات دوباره مرا ببخش
جامی که جان ز حضرت جانانه پر شود
آری علی علی همه را مست می کند
در بین شهر نعره ی مستانه پر شود
سنگم بزن به حب علی که ملال نیست
لیلای شهر آمد و دیوانه پر شود
اصلاً تمام بال و پرم پیشکش به او
اطراف شمع از پر پروانه پر شود
بالم شده است صید نگاه تو یا علی
مثل ریاح عبد سیاه تو یا علی
باید به پای دار تو ما سر بیاوریم
شاید ز کار زلف تو سر در بیاوریم
باید که خاک کوی تو را در سبو کنیم
سوغاتی از دیار تو، ساغر بیاوریم
وقتی که صحبت از نجف و آن مناره هاست
کم مانده ما ز شوق تو پر در بیاوریم
ما را در آسمان نجف تا که پَر دهی
سجده به خاک مقدم قنبر بیاوریم
شأن غلامی تو همان شأن انبیاست
روشن شود چو رو سوی محشر بیاوریم
انگشتری بده، که سلیمان بنا کنی
یا نسخه ای بده که مسیحا دوا کنی
هر ذره پایبوس تو شد درّ ناب شد
زر نه، ابوذری شده و آفتاب شد
این غوره های ما که به ساغر نمی رسید
در دست تو فشرده شد آنگه شراب شد
بالای تاج و تخت سلیمان نوشته اند
هرکس که شد غلام تو عالیجناب شد
ادعیه ی قنوت نبی با تلاوت
یاعالیُ به حق علی مستجاب شد
وقتش شده است، فدیه بگیری به ذوالفقار
قربانی ات که بیش ز حدّ نصاب شد
سر گر نشد فدای تو سربار می شود
میثم تبار عاقبتش دار می شود
از بس که هست در دل من اشتیاق تو
دیگر نمانده طاقت صبر از فراق تو
درد مرا نگاه مسیحا دوا نکرد
آن مرهمی که کرده به زخمم افاقه، تو
از گوشه ی نگاه تو سلمان درست شد
این شیوه ی تو بوده و سبک و سیاق تو
باید که استحاله شوم، خاک پا شوم
دفنم کنند در نجف تو، عراق تو
باید که حرف از تو و زهرا وسط کشید
تا خوش بیاید این سخنم در مذاق تو
ساقی باده های طهورا نظر نما
ای ایلیای حضرت زهرا نظر نما
---(سرود13رجب- بازم ازتو بنویسه علامه امینی)---
ای مه لیلت الاسرا پسر عموی زهرا
قبله ی قبله هایی زکعبه تا مسجد الاقصی
ای ابرقدرت دنیا معلم مسیحا
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدارا
راه بی تو راه انحرافیه
جنت بی تو خیالبافیه
اینکه تو با حقی وحق با توئه
همه میگن عجب ائتلافیه
علی ولی الله علی اسدالله
تو شه روی زمینی امیر مه جبینی
باید از تو بنویسه بازم علامه امینی
ای که حرفات یه چراغه به تو دارم علاقه
واسه اینه کنار قرآن دارم نهج البلاغه
به هوای نم بارون نجف
دل شده دوباره مجنون صدف
به یاد خاطره هام دم می گیرم
چه صفایی داره ایوون نجف
علی ولی الله علی اسدالله
ای که عشق تو اصیله دل تو بی بدیله
سند عدالتت آقای من دست عقیله
ای علی ای شه مردان ای اولین مسلمان
عشق تو تو رگ و ریشه ی تموم اهل ایران
شکر حق که دلهامون حیدریه
اسیر روی مه دلبریه
جانشینش توی آخر الزمون
مقام معظم رهبریه
علی ولی الله علی اسدالله
ای معلم عبادات تویی قبله حاجات
دعا کن برای کشور ما توی انتخابات
ای امیر عزت و شور تویی منبع پُر نور
دعا کن یه بچه هیأتی بشه رییس جمهور
با دل غرق سرور و اشتیاق
منتظر تا بیس چهارم می شینم
من فقط میخوام که بعد رأی گیری
خنده ی هموطنام و ببینم
علی ولی الله علی اسدالله
------(شور حضرت علی –ماهاهرچی داریم از ولایته)-
اگه آقامون شه کرامته
حاتم طایی فقط حکایته
گول آب و نون سفرتو نخور
ماها هر چی داریم از ولایته
پیاله به دستم - اسیرمو مستم
همیشه به پای - ولای تو هستم
علی ولی الله 3 علی علی علی ولی الله
عشق حیدر تو دلم یه نعمته
نعمتی که لطف بی نهایته
با چیزی من عوضش نمیکنم
به خدا این بهترین تجارته
امیرِ علمدار - سرآمد انصار
ببین سرِ دارم - چو میثم تمار
علی ولی الله 3 علی علی علی ولی الله
عزّتو ز پرچم تو می شناسم
عصمتو ز همدم تو می شناسم
دینمونو همه از علی داریم
زکاتو ز خاتم تو می شناسم
حقیقت احرام - همیشه سرانجام
تمامی احکام - صلابت اسلام
علی ولی الله 3 علی علی علی ولی الله
ماها پیروان راه مادریم
سینه چاکای ولای حیدریم
سالی که حماسه ی سیاسیه
همگی گوش به امر رهبریم
به یاد دلیران - تمام شهیدان
بگو تو به یاد- امیر جماران
علی ولی الله 3 علی علی علی ولی الله
--------(ترکیب بند 13رجب)-----
توحيد نهد در دل كعبه قدم امشب
بت ها همه گشتند به تعظيم، خم امشب
اركان حرم دور حرم ذكر گرفتند
در كعبه فتاده است به سجده صنم امشب
بر گوش رسد زمزمه چشمه ي زمزم
تا صبح زند از اسدالله دم امشب
تبريك بگوييد به كعبه كه دوباره
گرديده به ميلاد علي محترم امشب
تا فاطمه ي بنت اسد در حرم آيد
اي اهل حرم دور شويد از حرم امشب
پيدايش سيماي خداوند مبارك
بر كعبه تماشاي خداوند، مبارك
امشب حرم از عرش سرافراز تر آمد
در بيت خدا روي خدا جلوه گر آمد
شمشير خدا شير خدا حيدر كرار
يا حامي جان بر كف پيغامبر آمد
يا آمنه ي بنت وهب زاده محمد
يا فاطمه ي بنت اسد را پسر آمد
يا فاتح بدر احد و خيبر و احزاب
يا شير حق از بيشه ي فتح و ظفر آمد
اي بيت خدا روي خداوند مبارك
اي ختم رسل جان عزيزت به بر آمد
در كعبه ندا مي رسد از خالق سر مد
ميلاد علي باد مبارك به محمد
بت هاي حرم سوره ي توحيد بخوانيد
در مقدم مولا دُر تهليل فشانيد
ميلاد علي را همه تبريك بگوييد
از بنت اسد عيدي خود را بستانيد
با دست علي تا به روي خاك بيفتيد
در كعبه بمانيد بمانيد بمانيد
امشب همه دور اسد الله بگيريد
از جانب ما نيز سلامش برسانيد
با حمد حق از حلقه ي تهمت به در آييد
با مدح علي آتش دل را بنشانيد
با ديدن آن قامت و آن طلعت نيكو
فرياد برآريد هوالحق و هو الهو
كعبه همه سر تا قدم آغوش گشوده
يا اينكه خداي حرم آغوش گشوده
الله كه با ديدن توحيد مجسم
در دامن كعبه صنم آغوش گشوده
ميلاد علي آمده و عيد كرامت
بر شيعه ي مولا ، كرم آغوش گشوده
ديگر نهراسد كسي از آتش دوزخ
زيرا كه رياض ارم آغوش گشوده
تا بنت اسد با اسدش از حرم آيد
پيغمبر اكرم زهم آغوش گشوده
با جام ولايت شده سرمست محمد
دل داده به شوق علي از دست محمد
سر تا به قدم گشته نبي چشم كه بايد
از كعبه برون بنت اسد با اسد آيد
تكبير بگوييد كه آن چشم خداوند
چشمي به گل روي محمد بگشايد
تكبير بگوييد كه با خواندن قرآن
هم جان نبي بخشد و هم دل بربايد
تكبير بگوييد كه مولا علي آمد
تا زنگ غم از قلب محمد زدايد
تكبير بگوييد كه با حسن خدايي
امروز خدا را به محمد بنمايد
احمد به بغل آنچه كه بايست گرفته
يا جان خودش را به سر دست گرفته
از خالق دادار بپرسيد علي كيست
از احمد مختار بپرسيد علي كيست
جز شخص علي شخص علي را نشناسد
از حيدر كرار بپرسيد علي كيست
در غزوه ي بدر و احد و خيبر و احزاب
از تيغ شرر بار بپرسيد علي كيست
از چاه و شب و نخله ي خرما و بيابان
از شمع شب تار بپرسيد علي كيست
شمير به دشمن دهد و شير به قاتل
از قاتل خونخوار بپرسيد علي كيست
آيينه ي ذات ازلي را چه بخوانند
خلقت همه مانند علي را چه بخوانند
آيينه معبود علي بود علي بود
سر منشاء هر جود علي بود علي بود
ركن و حرم و حجر و صفا مروه و مسعا
سجده علي و ساجد و مسجود علي بود
هم اول و هم آخر و هم ظاهر و باطن
هم شاهد و مشهود علي بود علي بود
بعد از همه ايجاد علي هست علي هست
پيش از همه موجود علي بود علي بود
روزي كه نه روز و نه شبي بود به عالم
والله علي بود علي بود علي بود
با اين همه عبد است خدا نيست خدا نيست
عبدي كه زمعبود جدا نيست جدا نيست
او كيست زكات است و صلات است و صيام است
تكبير و ركوع است و سجود است و قيام است
سوگند به قرآن كه علي بعد محمد
بر خلق امام است امام است امام است
دوزخ به محب وي و جنت به عدويش
والله حرام است حرام است حرام است
سني اگر انصاف دهد لحمك لحمي
در بحث تمام است تمام است تمام است
من حيدريم حيدري ، اينم به همه عمر
پيوسته مرام است مرام است مرام است
روزي كه در ايجاد نه آب و نه گلم بود
او از كرم خويش خريدار دلم بود
در بيشه سبز نبوي شير علي بود
بر فرق ستمكاران شمشير علي بود
تا سينه بيداد گران را بشكافد
در تركش تقدير خدا تير علي بود
قرآن كريمي كه به دوران نبوت
با نطق محمد شده تفسير علي بود
نفس است كه بندد همه را در غل و زنجير
مردي كه وراست به زنجير علي بود
تهليل برآيد كه تهليل جز او نيست
تكبير بگوييد كه تكبير علي بود
واللهِ همين است همين است همين است
تا دين خدا هست علي رهبر دين است
اي پيش قدت كعبه برافراشته قامت
اي يافته زينت به وجود تو امامت
در سايه توحيد تو توحيد سرافراز
از بازو و شمشير تو دين يافت سلامت
تو با حق و حق دور تو گرديده هماره
امروز نه ، فردا نه ،كه تا صبح قيامت
از ما همه در محضر تو عجز و توسل
از تو همه درباره ي ما لطف و كرامت
اين كل بهشت است كه در حشر گذارند
پيشاني ما را به ولاي تو علامت
مرغ دل ما ساكن بام حرم تو است
آيين علي دوستي ما كرم تو است
من كيستم ؟ عالم به تولاي تو نازد
حور و ملك ،آدم به تولاي تو نازد
هم موسي عمران به ولاي تو كند فخر
هم عيسي مريم به تولاي تو نازد
زهرا به فداي تو كند جان گرامي
پيغمبر اكرم به تولاي تو نازد
قرآن شده در مدح و ثناي تو مزين
زيرا كه خدا هم به تولاي تو نازد
با الله قسم لطف و عطايت نشود كم
بگذار كه ميثم به تولاي تو نازد
بگذار كه تا هست به لب نطق و بيانم
پيوسته شود مدح تو جاري به زبانم
-----------------(بحرطويل 13رجب)--
ره مکّه پویم به ملک بگویم،
که به کعبه آهنگ طرب نوازد،
به زمین جبین را به ادب بساید،
به حرم دل و جان ز شعف ببازد،
به ملک همانند ستاره رخشد
به سیاهی شب چو قمر ببازد،
به همه بگوید که خدا هم امشب
زعلی ببالد به علی بنازد،
علی آنکه مهرش دل و جان فروزد،
علی آنکه قهرش سر و تن گدازد.
همه خلق خندان همه جاست خرّم
*** که علی اعلا زده پا به عالم
شه آفرینش علی آنکه روشن
شده چشم بینش به مه جمالش،
که به غیر داور که بجز پیمبر
به جهان توان دم زند از جلالش
دل و جان امیرش دو جهان حقیرش
نه کسی نظیرش نه کی مثالش،
صلوات منّان، صلوات احمـــــد،
صلوات امّت به علی و آلش
که وجود هستی بود از وجودش
که کمال کعبه بود از کمالش.
به خدای کعبه به تمام قرآن***
به صفا و مروه به مقام و زمزم
همه مست فیضش، همه عبد کویش،
همه مات حسن و همه محو جاهش،
همگان گدایش، همگان فدایش،
همگان رعیّت، همگان سپاهش،
همه دوستدارش، همه بی قرارش،
همه جان نثارش، همه خاک راهش،
به خدا ثنایش به نبی دعایش
به حرم طلوعش به جهان نگاهش
همه گرد راهش همه خاک پایش
همه سر نهاده به تراب راهش.
سخنش ز قرآن نگهش به احمد***
نظرش به آدم کرمش به عالم
چه علی که عالم شده مست فیضش،
چه علی که احمد شده محو رویش،
چه علی که غلمان شده گرد راهش،
چه علی که حورا شده خاک کویش،
شب مکه روشن ز چراغ حسنش،
دل کعبه گلشن ز شکنج مویش،
به کف خلایق گهر ولایش
به لب محمّــــد دُرّ گفتگویش،
تو و لطف عامش، من و فیض جامش،
من و خاک کویش، تو و آب جویش.
من و نطق گویا تو وعرض حاجت***
تو بجو توسل من از او زنم دم
بخدای منّان به تمام قرآن،
به جلال احمد به مقام حیدر
به مقام زهرا به وقار زینب
به شبیر و شبّر به بهشت و کوثر
به قتال حمزه به نبرد مالک
به صفای سلمان به خلوص بوذر
که علیست مولا که علیست هادی
که علیست سرور که علیست رهبر
که علیست اعلا که علیست والا
که علیست محور که علیست مصدر
که علیست ظاهر که علیست باطن
که علیست آدم که علیست خاتم.
به علی ببالم به علی بنازم
ز علی بخواهم زعلی ستانم
که علیست عشقم که علیست قلبم
که علیست روحم که علیست جانم
گر از او نگویم گر از او نخوانم
به چه کار آید دهن و زبانم
به فدای حیــــــدر من و دودمانم،
من و خاندانم، من و دوستانم.
که بود جز او رو به خدای کعبه***
که بود جز او جان به رسول اکرم
چه شوند خصمم، چه شوند یارم،
چه برند هستم، چه دهند کامم،
به علی مریدم به علی مطیعم
به علی حبیبم به علی غلامم،
بود او حیاتم، بود او مماتم ،
بود او امیــــــرم ، بود او امامم ،
بود او رکوعم، بود او سجودم،
بود او قعودم، بود او قیامم
به جلال داور که ز خاک حیــــــدر***
به دیار دیگر نــــروم مســلّم
علی ای صلاتم، علی ای رکوعم،علی ای صیامم
به رخت بخندم ، ببرت بگیرم به رهت بمیرم
به غمت بنازم به تو افتخارم به تو اعتبارم
ز تو سربلندم ز تو سرافرازم
که تویی دعایم که تویی ثنایم
که تویی امیدم که تویی نیازم،
اگرم نخواهی اگرم نخواهي
اگرم برانی تو بگو چه سازم
به ولایت تو به محبّت تو***
ز شرار دوزخ نبود مرا غم
تو طبیب فردی ، تو دوای دردی،
تو یگانه مردی، تو گره گشایی،
تو خداخصالی، تو خدا جلالی،
تو خدا جمالی، تو ولیّ داور،
تو وصیّ احمد تو ابوالائمه
تو امام مایی، ز ملک نکوتر،
ز بشر فراتر به فدات گردم
تو مگر خدایی به لباس انسان
به جلال منّان نه از این برونی نه از آن جدایی.
همه عمر (میثم) ز تو می زند دم***
چو بلال و قنبر چو رشید و میثم
نوشته شده در تاريخ پنجشنبه دوم خرداد 1392 توسط مهدي حسيني منفرد
2 نظر
اشعار ولادت حضرت علي عليه السلام
---------------------(شعر ولادت)-----
از قــــــدرت لايـــزالـــــي يــــــزدانــــــي
گـرديــده قــلــوب شـيــعــيـان نوراني
از فــاطــمــه بـنــت اســـد شـــد ظــاهــر
در كـعــبــه وجـــود عـــلـي عـمراني
كــرده ســـت عــلــي بـبـزم جـانـان ماوا
يــزدان كــنــد از ولي خود مـهـماني
بـنـهـاده خــدا تــــاج ولايــــش بــر ســر
يعـنـي كــه بــه بـنــدگان ما سلطاني
هـر كـس كـه ز فـرمـان عـلي سرپيچيد
گــردد بـه جـهــيــم تـا ابــد زنـدانــي
بــا مـهــر عـلـي خـانــه دل كـــن آبــــاد
خـود را بــرهـان ز وحـشت ويراني
اي شــيـعـه ز جـان تـابع فرمانش باش
گر جنت و فردوس برين خواهـانـي
در روز جـــزا بــيـــم بـــــدل راه مـــــده
گـر رهـبـر خويش مرتضي مـيـداني
در مدح علي «حياتي» از صدق بكوش
گـر عـاشـق و شيداي شه مـردانـي
مست تـولای تـو ام یـا علی (ع)
عاشق و شیدای تو ام یا علی (ع)
دیـده ی تو انس ندارد به خـواب
یک سحر ای ماه کرامت بتـاب
وسوســه ام می کند آهنگ تو
سـاز دل انگیــز شبـاهنـگ تو
شهر فرو رفتــه به غفلت همـه
سلسله پیچیــده به ظلمت همه
بانـــوی مهتاب کشـــد انتظـار
تا کـه بتابی تـو در ایـن شام تـار
سـایه بـه سـایه پی تــو می دوم
اسم تو را بر لب خـود می بـرم
نام تـو درمــان همــه درد مـن
زمزمـه ی گـرم شب سـرد مـن
*********
یا علـــی ُیا علــی ُیـا علــی
می گذری از همـه دنیا علــی
می گذری در دل شب ها علی
می شکفی بر همه لب ها علی
چشم یتیمـی پُـر الماس شــد
سینه ی تو باغ گل یاس شــد
مست دو چشـم تـو دل آسمان
مات نگـاه تـو همـه کهکشـان
پلک بزن تا که بجوشــد بهـار
باز پـُر از گل شـود این رهگذار
عطر تو از صورت گل می چکد
دم به دم از عشق تو دم می زند
قبله ی شمس و قمری یا علـی
جلوه ی صبح و سحری یا علـی
کلبـه ی تاریک مــرا در بـــزن
گـاه بـه تنهایـی من سـر بــزن
ای همه خورشیـــد پناهم بده
در بگشا بـر من و راهـم بــده
دست مـن و دامـن مولا علی
عشق تو با دل چه کند یا علی
می گذری از همه دنیــا علی
یا علـــی ُیا علــی ُیا علــی
********
بـاغ کرامت، نفس دست تــو
جان به لب آمده سرمست تـو
ای همـه ذرات، تو را مشتـری
گم شده را ره به کجا می بری
گم شـده انسان به غبـار زمان
کـرده فراموش تو را بی گمان
بی تو همه روز جهان ظلمت ست
سهـم همـه آینـه ها حیرت ست
نبض جهان با نفست می زنــد
تـار بـه تـار نگهت مــی تنــد
مهر تو در جان همــه عالم ست
پیش تو دریا همه یک شبنم ست
کاش به شکرانه ی عشق شما
پرتـویی از نــور بتابــد بـه ما
اصل حقیقت تـو و باقی همـه
آینــه گـردان تـو و فـاطمـه
کـاش برویــد بـه دلم آفتـاب
روی تو بینم چو برآیم ز خواب
کولــی آواره ی دل یـا امیــر
کاش به زندان تو باشـد اسیـر
نــور نماز تو کجـا ، دل کجـا ؟
سوز و گداز تـو کجا، دل کجا ؟
کاش که تندر زده بود و تگرگ
کاش رها می شدم از خواب مرگ
کاش عدالتکده جان می گرفت
کوچه ز دستان تو نان می گرفت
کاش که این قوم خدا داشتند
در شب افسانه تو را داشتنــد
ســوره ی زلزال نـدارد اثـــر
قوم چه دارد ز قیامت خبـر ؟
روح حقیقت یله زیــر غبـــار
تیـغ دو دم را بتکان ذوالفقـار
.----------(شور- نميدم يه تار موت و)---
علی علی علی علی
نمیدم یه تار موت و به تموم عالمی
اگه دستم و نگیری من میشم جهنمی
اگه تو محل بذاری به غلامت یه کمی
به علی قسم ندارم توی دنیا هیچ غمی
رؤیای منی دنیای منی
تو تنها فقط فقط مولای منی
یا حیدر مدد 2
یا حیدر ابوتراب یا حیدر مدد
همیشه به نامت آقا دهنم معطره
حتی بی وضو نبی هم اسمت و نمی بره
آقا خیلی ها ندارن چشم دیدن تو رو
چون نمیتونن ببینن علی از همه سره
ای باغ و بهار صاحب اختیار
طوفان می کنی علی تو با ذوالفقار
یا حیدر مدد 2
یا حیدر ابوتراب یا حیدر مدد
این نماز و این عبادت بی تو تضمین نمیشه
دین بی محبت تو به خدا دین نمیشه
آرزومه شب میلاد توی ایوون نجف
ذکر یا علی بگیریم، بهتر از این نمیشه
شاه لوکشف سلطان نجف
کل دنیا یه طرف حیدر یک طرف
یا حیدر مدد 2
یا حیدر ابوتراب یا حیدر مدد
-(سرود – شور – يداله فوق ايديهم)---
یدالله فوق ایدیهم3
توی عشق و توی مستی
توی این عالم هستی
روی دست حیدر نیست دیگه دستی
یدالله فوق ایدیهم
دست خدا، دست علی
مست خدا، مست علی
یدالله فوق ایدیهم
به خدا خونه خرابم
مست این باده نابم
خاک زیر نعلین بوترابم
یدالله فوق ایدیهم
بوی خدا، بوی علی
روی خدا، روی علی
یدالله فوق ایدیهم
---(سرود- بيايد همه ساغر بدست)----
بیائید همه ساغر به دست
بریم به دیار نجف 2
سرزمین رویاها که بهتر از بهشته
رو کتیبه های ایوون نجف نوشته
سیدی علیٌ، سید السیاده
ضربه علیٌ، افضل العباده
علی علی حیدر مدد
به عرض و سما نام تو
کسی نبرد بی وضو
کعبه از وجود حیدر آبرو گرفته
خونه خدا هم امشب ذکر هو گرفته
با ستاره ها چون، خالق تعالی
یا علی نوشته، روی آسمانها
علی علی حیدر مدد
-------(سرود- بگواي كتاب عليين)----
بگو ای کتاب علییین
به هر مذهب و به هر آئین
که من بنده علی هستم
لکم دینکم ولی الدین
قبله ام، علی علی علی علی
کعبه ام، علی علی علی علی
دلبرم، علی علی علی علی
سرورم، علی علی علی عل
علی علی علی علی
دلم گرم گفتگوی تو
من هستم غلام کوی تو
بهشت و با همه نعمتهاش
نمی دم به تار موی تو
هستیم، علی علی علی علی
مستیم، علی علی علی علی
مشعرم، علی علی علی علی
محشرم، علی علی علی علی
علی علی علی علی
اونایی که منکرت هستن
خدایی نمازشون هیچه
به اسمت قسم که تو محشر
خدا نسخشون و می پیچه
دین من، علی علی علی علی
عشق من، علی علی علی علی
روح من، علی علی علی علی
جون من، علی علی علی علی
علی علی علی علی
-----------(سرود – بااينكه خيلي )---
با اینکه خیلی ناقابلم
دستی نوشته روی دلم
یا حیدر یا حیدر
یا علی، قمر شبهامه
یا علی، همه رویامه
یا علی، پدر آقامه
یا علی، یا حیدر، یا حیدر
روزی دهنده من تویی
برگ برنده من تویی
یا حیدر یا حیدر
یا علی، تو دم عیسایی
یا علی، تو ید موسایی
یا علی، نفس زهرایی
یا علی، یا حیدر، یا حیدر
من عاشق توام تا ابد
قلبم به عشق تو می طپد
یا حیدر یا حیدر
یا علی، ضربان قلبم
یا علی، نفس این عالم
یا علی، درد ما را مرهم
یا علی، یا حیدر، یا حیدر
----(سرود – علي بگو تا كه قلبت)----
علی بگو، تا که قلبت جلا بگیره
علی بگو، تا دلامون صفا بگیره
علی بگو، تا که دردت دوا بگیره
علی بگو، تا مریضت شفا بگیره
علی ، علی علی، علی علی علی علی
علی بگو، تا خدا رو بشی تو بنده
علی بگو، تا که زهرا بهت بخنده
علی بگو، اگه میخوای برگ برنده
علی بگو، همونی که خیبر و کنده
علی ، علی علی، علی علی علی علی
علی بگو، اگه میخوای کرببلا رو
علی بگو، اگخ میخوای امام رضا رو
علی بگو، اگه میخوای قبله نما رو
علی بگو،تا ببینی لطف خدا رو
علی ، علی علی، علی علی علی علی
علی بگو، که علی روح هر نمازه
علی بگو، در خونش همیشه بازه
علی بگو، که خدا هم برات می سازه
علی بگو، همه عالم بهش می نازه
علی ، علی علی، علی علی علی علی
علی بگو،که علی اسم کردگاره
علی بگو،که علی صاحب اختیاره
علی بگو، که علی دومی نداره
علی بگو،برات از آسمون بباره
علی ، علی علی، علی علی علی علی
علی بگو، پدر شبر و شبیره
علی بگو، که به همرات دعای خیره
علی بگو، که علی قبله گاه و دیره
علی بگو، تا بلرزه دل مغیره
علی ، علی علی، علی علی علی علی
علي بگو ، كه علي ذكرعالمينه
علي بگو، كه علي نورهردوعينه
علي بگو، ذكر لبهاي زينبينه
علي بگو ،نوحه ي بين الحرمينه
علي بگو، باباي عشق عالمينه
علي بگو، كه دلم عاشق حسينه
علی ، علی علی، علی علی علی علی
علي بگو ، كه علي گشته ذكر ياهو
علي بگو، كه علي كرده گل رو خوشبو
علي بگو، به مدد از ضامن آهو
علي بگو ، وحده لا شريك لاهو
علی ، علی علی، علی علی علی علی
----------------(شعر – زمزمه)-----
ای دو جهـان طـور تجلاّی تو
گنــج خداونــد، تـولاّی تــو
ارض و سما خاک کف پای تو
روی خـدا روی دل‌آرای تـو
روح دو پهلوی نبی، همسرت
بیـت خــدا زادگـهِ مـادرت
وجه خدا، جان محمّد علی
فـاتح میــدان محمّد علی
باغ و گلستان محمّد علی
تمـام قــرآن محمّد علی
فوق همه خلق و همانندِ خلق
عبـد خداونـد و خداونـدِ خلق
روح مسیحا ز دمِ کیست؟ تو
وجـود، زیـر علـم کیست؟ تو
قلب محمّد حـرمِ کیست؟ تو
بر سر دوشش قدم کیست؟ تو
قوام اسلام تویی یا علی
تمام اسلام تویی یا علی
تیغ تو بشْکست چو در کارزار
داد خداونــد تــو را ذوالفقار
بیـن زمیـن و آسمـان آشکار
گفت امیـن وحـی پـروردگار
سلام حق باد به مولا علی
نیست جوانمردی، الاّ علی
شیرخـدا شیرمحمّد علی است
بازو و شمشیر محمّد علی است
دین جهانگیر محمّد علی است
تمام تفسیـر محمّـد علی است
آی همـــه فراریـــانِ اُحُــد
اُحُد به شمشیر علی فتح شد
کیست علی؟ به خلق عالم، امیر
کیست علی؟ ولــیّ حــیّ قدیر
کیست علی؟ امام پیش از غدیر
کیست علی؟ رفیـق پـیر فقیر
علی که لحم و دمِ پیغمبر است
فاتـح بَـدر و اُحد و خیبر است
تو از سخـن فراتـری یا علی
تو فوق وهم و بـاوری یا علی
تو هستـیِ پیمبــری یا علی
تو حیدری، تو حیدری یا علی
تو گوهر ناب یمِ خلقتی
تو ناشناس عالمِ خلقتی
حجّت ما بر همگـان تمـام است
غصب خلافت علـی حـرام است
علی فقط صاحب این مقام است
علی علی علی علـی امـام است
جای دروغ و حیله و مکر نیست
امـام زهـرا کـه ابوبکــر نیست
قسم به قرآن به محمّد به آل
شهادتین از تو گرفتـه کمال
بهشت دور تـو زنــد بال‌بال
نماز تو نماز تو کـرده حـال
ستاره محو اشکِ شبهای تو
بوسـه‌زده دعـا به لب‌های تو
روز ازل محفل ما بـود و تو
حاصـل ناقابـل مـا بود و تو
لحظۀ خلقت گِل ما بود و تو
پیشتر از ما، دل ما بود و تو
حـال اگـر مغـز و یـا پـوستیم
هرچه که هستیم، علی دوستیم
من که به حد صفر هم نیستیم
تو دادی از لطف و کـرم، بیستم
حال که بـا دوستی‌ات زیستم
بـه روی مـن نیـاوری کیستم
مانده و از بـار گنـه خسته‌ام
بیـدلم امـا به تو دل بسته‌ام
عنایتی کن که گدایت شوم
غباری از خاک سرایت شوم
کبوتـر نغمـه‌سرایـت شـوم
«میثمِ» افتاده ز پایت شـوم
با همـه گفتم تـو امام منی
مباد دست رد به قلبم زنی
--------------------(شعر)-----
ای کعبه! داری یک جهان جان در بر امشب
الحق که از هر شب شدی زیباتر امشب
آغوش جان را بـاز کن جانـانـه آمـد
هنگام قربانی است، صاحب خانه آمـد
جبریل را از بـهر دربـانی بیـاور
ماننـد اسماعیل قربـانی بیـاور
ای کعبه! حقِّ صاحب خود را ادا کن
حجاج را در مقدم مولا فـدا کن
خیل ملائک کعبه را در بر گرفتند
بت ها به کعبه ذکر یا حیدر گرفتند
حِجر و حَجر، رکن عراقی، رکن شامی
گویند مـولا مقدمت بـادا گرامی
زمزم، به اشک شوق، جان را شستشو ده
هر چار رکن کعبه را با هم وضو ده
مکه تجلی گاه داور گشته امشب
کعبه گریبان چاک حیدر گشته امشب
ای کعبه بنگر وجه الله الصمد را
آغوش بگشا، بار ده، بنت اسد را
تاریخ می گوید علی مولود کعبه است
مولود کعبه نه، بگو موعود کعبه است
او پیشتر از کعبه بوده، نکته این است
پس کعبه مولود امیرالمومنین است
مکه بـه توفیق ولایت محترم شد
امشب حرم از مقدم مولا حرم شد
سرّی است در این خانه باید لب فرو بست
حتی حرم این راز پنهان را ندیده‌ست
از چار رکن کعبه پرسیدم علی کیست
گفتند بـا حیرت خدا هست و خدا نیست
حجر و صفا و مروه و زمزم نـدانست
از بیت کردم این سؤال، او هم ندانست
تصویـر حسن غیب در آیینۀ اوست
قرآن نازل نـاشده در سینۀ اوست
از اول خلقت علی مشکل گشا بود
عالم نبود و آن جمال دلگشا بـود
او از خدا حکم دو عالم را گرفته
او در تکامل دست آدم را گرفته
خورشید، اسرار درون را با علی گفت
پیش از درخشیدن همانا «یا علی» گفت
پیغمبران هم با علی بودند و هستند
پیش از نبوت با خدا این عهد بستند
جبریل ذکر «لافتی الاعلی» گفت
حتّی محمّد هم به خیبر یا علی گفت
حکم از خدا بود و قلم دست علی بود
در فتح خیبر هم علم دست علی بود
اوصاف حیدر را نماید کس چگونه؟
جان محمد را ستاید کس چگونه؟
خلقت کجا داند کجا داند علی کیست؟
تنها خدا داند خدا داند علی کیست
این کفر نبوَد، تا خدا دارد خدایی
با دست حیدر می کند مشکل گشایی
آنانکه از میزان حق، حق را ربودند
والله خاک کفش قنبر هم نبـودنـد
کی فتح کرده بدر و احزاب و احد را؟
کی کشته با یک ضربه عمرو عبدود را؟
کی در شب معراج با احمد نشسته؟
کی بر سر دوش محمد بت شکسته؟
کی کرده در میلاد، قرآن را قرائت؟
کی خوانده بـر کفار آیات بـرائت؟
کی جز علی نفس پیمبر شد؟ بگویید
آیینۀ زهرای اطـهر شد؟ بـگویید
کی در اخوت شد برادر بـا محمّد؟
کی غیر حیدر شد برابر بـا محمّد؟
کی بهر حفظ جان احمد ترک جان گفت؟
کی جان به کف بگرفت و جای مصطفی خفت؟
کی یک تنه ره بست بر خیل عدو تنگ؟
کی بر بدن آمد نود زخمش به یک جنگ؟
کی جز علی بر خصم خود شمشیر بخشید؟
کی جز علی یک شب چهل منزل درخشید؟
کی مثل حیدر جوشن بی پشت پوشید؟
کی در تمام جنگ‌ها چون او خروشید؟
کی جز علی از اشک طفلی داشت پروا؟
کی غیر حیدر با محمد کرده نجوا؟
ای اهل عالم آیۀ اکمال دین چیست؟
این «لافتی الاعلی» درباره کیست؟
آن کس‌که خواندش خواجۀ کل،«کلّ دین» کیست؟
میزان حق غیر از امیرالمومنین کیست؟
ای تیغ حق از«بدر» تا «صفین» حیدر!
نفس محمد یـا ابـوالسبطین حیدر!
شیر خدا و شیر پیغمبر تـویی تـو
حیدر تویی، حیدر تویی، حیدر تویی تو
تو مصطفی را مهری و قهری علی جان
او شهر علم و تو درِ شهری علی جان
این شهر غیر از تو در دیگر ندارد
اسلام جز تو یا علی، حیدر ندارد
تو پای تا سر رحمۀٌ للعالمینی
هم جان شیرین نبی، هم جانشینی
من کیستم یک قطرۀ ناچیزِ ناچیز
کز بحر جودت گشته‌ام لبریزِ لبریز
بی تو خدا را بندگی کردم؟ نکردم
جز با ولایت زندگی کردم؟ نکردم
تـابید از اول در دلم نـور هدایت
هرگز نخواندم یک نماز بی ولایت
یک باغ گل دارم، اگر خارم علی جان
هر کس که هستم دوستت دارم علی جان
لطف غیورت کی مرا وا می‌گـذارد؟
کی در جهنم دوستت پا می‌گـذارد؟
دوزخ که جای دوستان مرتضی نیست!
آخر جهنم را مگر شرم و حیا نیست؟!
حتی اگر در قعر دوزخ پـا گـذارم
از شعله‌های خشم آن بـاکی نـدارم
با این سخن داد از درون دل بـرآرم
آتش مسوزان! من علی را دوست دارم
"میثم"همین است و همین است وجزاین نیست
دین جـز تـولای امیرالمومنین نیست
---------------(شعر ميلاديه)-----
روح الامین! به بام حرم رو، اذان بگو
بعد از اذان، ثنای علی همچنان بگو
اوصاف شیر حق به زمین و زمان بگو
لب را بشو به زمزم و با حاجیان بگو
کامشب شب ولادت صاحب حرم شده
بیت الحرم به مقدم مولا حرم شده
امشب به کعبه فاطمه پروانه علی است
دل دور کعبه گردد و دیوانه علی است
دست خدا به کعبه روی شانه علی است
امشب دل رسول خدا خانه علی است
باور کنید جان به تن کعبه آمده
باور کنید بت شکن کعبه آمده
امشب به لوح نقش قلم ذکر یا علی است
آوای سنگ های حرم ذکر یا علی است
بت‌های کعبه را همه دم ذکر یا علی است
امشب دعای فاطمه هم ذکر یا علی است
امشب زمین به یمن علی عرش می‌شود
امشب فلک ز بال ملک فرش می‌شود
ای کعبه جلوۀ ازلی را نگاه کن
مرآت حسن لم یزلی را نگاه کن
عید ولایت است ولی را نگاه کن
یا فاطمه جمال علی را نگاه کن
آیینه از جمال جمیل خدا بگیر
با چهرۀ علی زخدا رونما بگیر
مادر، تمام هستی پیغمبر است این
از انبیا به غیر محمد سر است این
بر خلق آسمان و زمین رهبر است این
دستش مبند بنت اسد، حیدر است این
ای دخت شیر! بهر نبی شیر زاده‌ای
شیری که هست صاحب شمشیر،زاده‌ای
تو دخت شیری و اسدالله زاده‌ای
بر جمله خلق، رهبر آگاه زاده‌ای
بهر رسول، همدم و همراه زاده‌ای
خوشتر ز آفتاب رجب، ماه زاده‌ای
نوزاد تو کز او حرم الله منجلی است
آیینۀ تمام نمای خدا، علی است
نقش همیشه زنده ی لوح و قلم علی است
در بین اولیا به دو عالم عَلم علی است
تصویری از حقیقت حُسن قِدم علی است
سعی و صفا و زمزم و رکن و حرم علی است
قرآن به وصف اوست که تکمیل می‌شود
جـز او چـه کس معلم جبریل می‌شود
روز نخست ارض و سما گفت یا علی
روح الامین به وقت دعا گفت یا علی
آدم به موج درد و بلا گفت یا علی
در جنگ‌ها رسول خدا گفت یا علی
در ذوالفقار زمزمۀ لافتی علی است
بر روی هر که می‌نگرم نقش یاعلی است
ای شهریار کشور جان یا علی مدد
ای دستگیر خلق جهان یا علی مدد
ای رهنمای گمشدگان یا علی مدد
ای ذکر اهل دل به زبان یا علی مدد
ما جان و دل به مهر تو آراستیم و بس
روز نخست از تو، تو را خواستیم و بس
مرغ دلم کبوتر صحن و سرای توست
شیرین ترین ترانۀ روحم ثنای توست
مُهر حلال زادگی من ولای توست
هر سو که رو نهم حرم با صفای توست
از لحظه‌ای که پای به دنیا گذاشتم
دینی به جز ولای تو مولا نداشتم
گل بی نسیم مهر تو پژمرده می‌شود
دل بی شرار عشق تو افسرده می‌شود
نام تو با کلام خدا برده می‌شود
یاد دمت مسیحِ دل مرده می‌شود
تـو کیستی؟ امام تمام امام‌ها
بر حضرتت هماره درود و سلام‌ها
بی مِهر تو قبول صلوه و صیام نیست
تکبیر و حمد و نیت و رکن و قیام نیست
تبلیغ دین احمد مرسل تمام نیست
ما را به جز تو بعد پیمبر امام نیست
این مذهب و عقیده و ایمان"میثم"است
حتی بهشت گـر تـو نباشی جهنم است
------(خداحافظی با نجف)-----
ای ولی معبودم ، سربه درگهت سودم
زائربدی بودم ، رفتم از سرکویت
یاعلی خداحافظ4
با دوچشم خونبارم من فقط تورا دارم
روبه هرطرف آرم دیده ام بود سویت
یاعلی خدا حافظ4
لطف ورحمتت باید تا مرا بیاراید
هرکجا روم آید برمشام جان مویت
یاعلی خدا حافظ4
با گناه سنگینم جلوه کن به بالینم
وقت مرگ خود چینم لاله از گل رویت
یاعلی خداحافظ4
بانگاه احسانت کن نظربه مهمانت
ای نبی ثنا خوانت ای خداثنا گویت
یاعلی خدا حافظ4
دادی ازکرم راهم حاجت ازتو میخواهم
من گدای درگاهم توکرم بود خویت
یاعلی .........................
ناله خیزد ازنایم این بود تمنایم
تادوباره بازآیم درحریم نیکویت
یاعلی .........................
------------(شعر)----
ای نجف ای مزار پاک علی ای وجود تو گشته خاک علی
ای سرشت من وسرشت همه ای بهشت من وبهشت همه
ای تراب ابوتراب ، نجف شهرزیبای آفتاب نجف
از وطن رو به این در آوردم مهرآل پیمبر آوردم
ای ولی خدا سلام علی حجت کبریا سلام علی
خاک ذریّه ی بتولم کن روسیاهم، بدم، قبولم کن
گرچه یک عمر زیردین توام هرکه ام عاشق حسین توام
زائر درگه شما هستم زائر ارنیستم گذا هستم
تو کریمی منم گدات علی به امیدی زدم صدات علی
عشق مولی الموالیم باشد هستیم دست خالیم باشد
دست خالی وبار سنگین است کل سرمایه ی گدا این است
توکه درهردلی بود حرمت تو که قاتل خجل شد ازکرمت
کی زنی دست رد به سینه ی ما ای تولای تو سفینه ی ما
کیست جان رسول غیر ازتو کیست زوج بتول غیرازتو
کیست غیرازتو جان پیغمبر کیست جز تو کَننده ی خیبر
آنکه بازوی نفس، بست تویی آنکه درکعبه بت شکست تویی
کیست مقصود کعبه غیرازتو کیست مولود کعبه غیرازتو
کیست غیرازتو ای ولی خدا رهبر خلق وهمنشین گدا
فاتح بدروافتخار حنین پدر زینبین ، ابوالحسنین
به نماز ودعای نیمه شبت به مناجات واشک وتاب وتبت
به اذان شب شهادت تو به خلوص تو و عبادت تو
به نوای دل شکسته ی تو به جبین به خون نشسته ی تو
به صدای دعا و زمزمه ات به حسین وحسن به فاطمه ات
حال کز مرهمت رهم دادی جای در پرتو مَهم دادی
وقت مردن بیا به دیدارم به خدا من فقط تورا دارم
میثمم خاک راه میثم تو قطره ای اوفتاد دریم تو
------------(شعر)-----
مصطفی جانان کل خلقت وجانش علی است
درحقیقت حق اگر حق است میزانش علی است
دل اگربیمارگردد ازعلی گیرد شفا
نفس اگر آید به میدان مرد میدانش علی است
هیچ میدانی که باشد مسلم کامل عیار
آنکه درطی طریق آغازوپایانش علی است
بی علی هرگزنشاید دم زدینداری زدن
کل ایمان را کسی دارد که ایمانش علی است
زآن کتاب الله میبالد که از بدو نزول
هل اتی و کوثروتطهیرو فرقانش علی است
آتش نمرود اگرچه شد گلستان برخلیل
برگلستانش چه حاجت کوگلستانش علی است
کشتی توحید را از حمله ی طوفان چه باک
رام شو طوفان که این کشتی نگهبانش علی است
درکتاب آفرینش سیرکردم یافتم
صفحه و اوراق وباب ومتن وعنوانش علی است
اوست آن عبدی که برعالم خدایی میکند
ملک نامحدود حق پاینده ، سلطانش علی است
با فقیرآنگونه بنشیند که نشناسد فقیر
اینکه گردیده چراغ بیت ویرانش علی است
روز بین مردم وشب در کنار نخلها
آنکه باشد روی خندان چشم گریانش علی است
ای خوشا آن زخم بی مرهم کزاو گیرد شفا
ای خوشا آن درد بی درمان که درمانش علی است
شافع محشر که روز حشر میباید زنند
انبیا دست توسل را به دامانش علی است
جان جانان آنکه احمد گفت این جان من است
ای هزاران جان عالم باد قربانش علی است
آنکه در محراب خون فزت ورب الکعبه گفت
آنکه قاتل هم نشد محروم ازاحسانش علی است
آنکه انگشتر به سائل داد درهنگام رکوغ
درنماز ازپا برون آرند پیکانش علی است
حد خلقت نیست میثم مدح آن مولا کند
آنکه باید مدح گوید ذات منانش علی است
------------(سرود)-----
یادتوعطرباورخلوت شبهای منه
اسم قشنگت همیشه ذکررولبهای منه
حالانه باتوبودم ازکودکی آشنا علی
بلدنبودم اسمم واما میگفتم یاعلی
مونده هنوز توخاطرم که بین خونه مادرم
دستم ومیگرفت میگفت بگم علی وراه برم2
....................
یادم میاد که جلوه داشت یه قاب عکس روی دیوار
عکس یه مرد مهربون رو زانوهاش یه ذولفقار
عشق تودرسینه ی من رشک جنان نمیبرم
هرجا برم دادمیزنم حیدریم حیدریم
صدای قلب من میگه که مرد مردا علیه
امید امروز منو شفیغ فردا علیه 2
...................
جان همه فدای آن چهره ی چون ماه علی
نماز عشق من بود سجده به درگاه علی
خوب میدونی به غیر تو مونس ویاری ندارم
وفتی که من تورو دارم باهیچ کسی کار ندارم
سایه ی ذوالفقارتو همیشه روی سرماست
تحت لوای یاحسین سید علی رهبر ماست
------(سرود – گلریز)-----
یاعلی حرم شد حرم امشب از جلال تو
کعبه میزند دم به دم خنده بر جمال تو
مظهرعطا ورحمت وکرم تویی
زمزم و
مطالب مشابه
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد که شما عضو سایت نیستید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید.
- 22 بهمن آمریکا آیت الله جوادی آملی احياء اشعار اقتصاد مقاومتی امام جعفر صادق (ع) امام حسین (ع) امام موسي كاظم(ع) انقلاب اسلامی برنامه های هیئت جمهوری اسلامی حج حضرت معصومه (س) دانشجو درس اخلاق درس هايي از مکتب رضوي رسول گرامی اسلام ماه صفر مقام معظم رهبری مناسبت ها نیمه شعبان ویژه نامه اعیاد شعبانیه یادواره شهدا
- فید RSS
